Аласарып кетердей көп қой қауып,
Алатауға қарайын ауық-ауық.
Алатауға қарасам ауық-ауық
Кетеді екен оны да мұнар жауып.
Мұнар жауса асқар шың ауық-ауық
Жоғалады кеткендей дүние ауып.
Көзден ұшқан асқар шың ауық-ауық
Жарқырайды қайтадан....

Іңір сембей іргеге кеп құлаған,
Сұр сәскеде "сүт іш" десе, жылаған,
Бұлданумен ғұмыр кешкен бұладан
Көнтерісі көнбіс болған бұл ағаң.
Көнбіс болмай, қайтушы еді бұл ағаң,
Жер түбінде желкектей боп сұлаған,
Қыршын боздақ қылғына....

О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің. .....

Сәби жұтса - жайраңдайды, күледі,
Ару жұтса - албырайды гүл өңі.
Кәрі жұтса - қарт денесі жайылып .....

Атасақ өлімнің тек атын,
Біреулер алартар көздерін -
Адамның ақырғы сағатын
Жазатын мен үшін кез бе еді?
Жоқ! Соққан жоқ ол сағат, .....

Мекен етіп көкшіл теңіз, көкшіл аспан ортасын,
Тұрмын басып құзар таудың қына басқан жартасын.
Төменде мың иретіліп бұрқыраса көк толқын,
Төбемде шың шуақтайды күнге тосып арқасын .....

Тағдырдан қайта-қайта жесем таяқ,
Көремін талайымнан некен-саяқ.
Оңаша оқшау кетіп ой толғаймын,
Құлаққа кірмесін деп бөтен хаят .....

Бүтіннің бәрі тесіліп,
Тесіктің бәрі көміліп,
Бойшаңның бәрі кесіліп,
Толының бәрі төгіліп,
Төгінділер шашылып .....

Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос,
Тепсінісіп шығатынға,- дедің бе екен,- тақым бос,
Тепсініскен бабаларың тентіресіп кеткен-ді,
Ойқастамай, ойласайық, одан да, бауырым, ақыл қос .....

Дүние деген жәрмеңке:
Келдің екен - көріп кет!
Дүние деген жәрмеңке:
Алдың екен - беріп кет! .....