Қазақша өлең: Шәңгерей Бөкеев (Қашқын)


Киіктей орғып таудан Һарун қашты,
Қояндай бүркіт қуған жаман састы.
Соғыстын Һарун қашқан майданында
Төгіліп шеркеш қаны судай тасты.
Ар, намыс, абырой үшін шаһит болған
Ата мен ағасын тастап қашты.
Бастары жерде жатыр шаңға батып,
Дұшпанның ол айтқан жер аяқ асты.
Ата, аға, өлгендердің кегін алмай,
Һарунды үрейі ұшқан......
Өлеңдер
Толық
0 0