Қазақша өлең: Ана
Күн жадырап көктем кезі болатын,
Құстар сайрап көбелек гүлге қонатын.
Соқпақ жолмен келе жатқан сәбимен,
Анасы еді,кіші ауылда тұратын.
44 жыл. Дүрбелең соғыс кезі.
Немістер кіші ауылға тап береді.
Жалмауыз қанішерлер....
Құстар сайрап көбелек гүлге қонатын.
Соқпақ жолмен келе жатқан сәбимен,
Анасы еді,кіші ауылда тұратын.
44 жыл. Дүрбелең соғыс кезі.
Немістер кіші ауылға тап береді.
Жалмауыз қанішерлер....
Өлеңдер