«Кәрінің бары – игі» деп келген дана халқымыздың қазіргі ұрпағы аталмыш мақалдың мәнісін түсінбей, игіліктен өздері бас тартып, ақырында бармақтарын тістеп қалып жатқан жайы бар. Осы мәселе хақында мына мендей жас жеткіншектің сөз қозғауы қазақ елі үшін өте ұят нәрсе. Сонда да ата-анасының көз жасына қалған кейбір «ақымақтар» үшін бұл мақаланы жазуыма тура келді. Байырғы жетімін жылатпаған, жесірін қаңғытпаған, қартын қастерлеген қазекем қазір қайда?! Сан жылдар бойы кірлі көйлек.....