Өмірім жұрт білмейтін ән сияқты –
Ешқашан айта алмайтын.
Жақсының бір күлгені таң сияқты –
Көзсізге байқалмайтын.
Реніш айнадағы....

Келші, көктем-сіңілім,
Қайда кеттің қыдырып –
желп-желп етіп тұлымың,
бұлақ болып жүгіріп?!

Қоңыраудай сыңғырлап....

Жапырағың жайқалып,
шақырып ең, Алматы,
Ақындарға таусылмас тақырып ең, Алматы.
Арығыңда қалтылдап ағып бара жататын
Ат басындай алмаңнан татырып ең, Алматы...

Таза-ақ едің....

Кешіріңдер кең пейілді пішінде:
жүргенімді осы байтақ өңірде!
Кешіріңдер
дәл осылай болғандығым үшін де,
келгенімді өмірге...

Кешіріңдер
сүйгенімді өртеніп,
Күтіп желдің....

Төрт жағымнан сені ғана көремін,
Көремін де ұмытамын сор елін.
Саясына жұрт тығылған терегім,
Қысқа күнде қырық құбылған керегім...

Мына күнде сүйер мендей кімді кім?
Сендей жарық ете....

Тырс-тырс, тырс тырс...
Тереземді жаңбыр қағады,
Тырс-тырс, тырс-тырс....
Тағы мені табады.
Тырс-тырс....

Қар жауып тұр құйылып, түйдектетіп,
Ағындатып, қалықтап, билеп кетіп.
Қар жауып тұр,
Қайнаған тіршіліктен
Қайта-қайта көзімді сүйреп кетіп...

Жақындаса жауратар жанын ашып,
Қар жауып тұр жарысып, жамырасып.
Ағаш қана серейіп....

Өкінді гүлім, өкінді –
Бүршігін енді аша алмай.
Кешіккен ұшақ секілді
Ауа райынан аса алмай.

Секемшіл көңіл сыр берер,
Тұрғызар үміт құласаң.
Кешіккен ұшақ....

Қанатым қайта қағылып –
Шарпыған шетін от талай.
Алланың нұрын жамылып,
Барамын ұшып, тоқтамай.

Сүймей-ақ астың майлысын,
Кимей-ақ қымбат....

Сәулең – реңімде,
Нұрға толы – уысым.
Келдім бұл өмірге
Сені көру үшін.

Көптің бірі дерсің,
Келдім күю....