Тереземнен бiр үмiт тамшылап тұр,
Мен отырмын өзiмдi жаншылап құр.
Жылым жылжып, уақытым ағылады,
ҮМIТ қана әзiрге қамшылап тұр.

Сағынып та сарғайып жалығармын,
Жалғыздың келбетiнен жан ұғар кiм?
Маңдайыма жазылған.....