Біз тәрбиені әкеміз бен анамыздан аламыз. Олар бізге үлкен адамдарды сыйлауды үйретеді. Маған анам үнемі әдепті болуға, ешкіммен ұрыспауға үйретеді. Мен анамның үйреткенін есіме алып жүремін. Ол әдепті болу үшін үлкен адаммен амандасу керек және бір–бірімізге кешіріммен қарау керек деп айтады. Мен......

Жанымның жарықтары,
Құс болып қалықтады.
Аяулы арманымды
Қай жаққа.....

Әйгерім Қалаубаева 1985 жылы Оңтүстік Қазақстан облысында дүниеге келген. Ол Алматыдағы А.В.Селезнев атындағы хореография училищесін үздік бітірген. Кішкентайынан сахнаға биші ретінде шыққанымен, Әйгерім әнші болуды армандапты. Ол хореографиялық училищені бітірген соң, анасының ақылымен өнерден алыстау мамандықты таңдаған. Сөйтіп, Алматыдағы Т.Рысқұлов атындағы ҚазЭУ-ді тәмәмдады.
Экономика саласының маманы болғанымен, Әйгерім мамандығы бойынша жұмыс істеген жоқ. Еңбек жолын «Хабар» телеарнасындағы «Ұят болмасын», «Біздің көшенің тұрғындары» бағдарламаларында бастап, көрерменге ерке қыздың рөлі арқылы танылды....

«Яа хаийу, яа қоюуму бирахматикә астағйис». Мұсылман қай жұмысында болмасын осы дұғаны айтып жүрсе, Аллаһ Тағала оның тілегін қабыл етеді. Инша Аллаһ.

Менің Отаным Қазақстан. Қазақстан тәуелсіз ел. Ол ұлан байтақ дала, бейбіт ел. Қазақстанның астанасы Астана қаласы. Қазақстанда пайдалы қазбалар,есепсіз байлық өте көп. Қазақстан жерінде ұлт өкілдері көп. Олар: орыстар, ағылшындар, түріктер тағы басқа ұлттар тұрады. Қазақстан жері өте әдемі.......

Тараз – любимый город мой!
Мне хорошо всегда с тобой!
Здесь я родился, здесь я живу,
Здесь я свободно и вольно дышу!
Я решил написать сочинение о родном городе. Я его люблю и хорошо знаю, благодаря рассказам старожилов, изучению памятников, посещениям достопримечательностей, прогулкам по городу, посещению памятных мест, изучению материалов музеев и библиотек.
В нашей области 1100 памятников. Я с интересом их посещаю и изучаю. Считаю, что памятники – лучшие свидетели всего происходящего, это память о прошлых значительных событиях, о выдающихся людях.....

Бұл кезде шығыстан құлан иектен таң атып келе жатқан. Саяқбай белбеуін алып, айғырдың мойнына салды да, ауылға қарай жетеледі. Түн де ұзақ, суыт жүрістен кейін ісініп тұрған кезінде аңғармаған екенбіз. Таңертең тұрып қарасақ, Қозыкүреңнің, шынында да, ыңыршағы айналған құр сүлдері ғана.....