Сөзiм жоқ "ұрып-жықтым, тептiм" дейтiн,
Ұқсамас бұзақыға кескiн-кейпiм.
Мен ойлаймын көшенiң тәртiбi емес,
"Адамдықтың заңы" деп ескiрмейтiн.
Танымайды десекте күш атасын,
Танымыңның өрiсiн.....

Айтсаңшы, көке-ау, қай маңда,
Орны менің үйімнің?
Қанып ең талай айранға,
Қолынан әжем Тиынның.
Орны қайда үйімнің?
Айтсайшы, көке-ау, қай маңда,
Мекені туыс....

Жаңбыр жауар, жер кірін жуамын деп,
Күн күлімдер, нұр болып туамын деп.
Бұлттар қаптар, көгіңді түнертем деп,
Дауыл соғар, түнекті қуамын деп.
Өзен шалқыр, тау-тасты....

Кетпе..,
Дайын емеспін мен оған.
Шетке..,
Ысырсаңыз мен не болам?!

Қолдар..,
Жібере алмайды.....

(Дина Нұрпейісоваға арнаймын)

Дүние ұзақ сапар, бір кең сарай,
Адамзат алуан-алуан келген талай.
Біреулер сайрандаса тамашалап,
Біреулер азап шегіп өткен жылай.
Өмірдің талай асқар биігінен,
Кім өткен не сүрініп, не құламай.
Жүрегін оққа ұстап ер шабады,
Күн туса, ел басына екі талай.
"Айда аяқ, жылда жілік жоқ, шырағым,"
Деп бастады кәрі ана сөзді осылай.
Жанарсыз жасаураған....

Сырмақ қып астына
Байның тоқымын,
Отының басына
Төрінің қоқымын
Бүксітіп,
Бықсытып,
Қоқсытып келтірді.
Осының....

Сәкен тойына
Өзің бе?..
Өзің ғажапсың!
От кешкен алғаш азатсың.
Халқыңа келген азатсың.
Тап жауынан өш алып,
Өшің де кеткен.....

Күзетшілер оянды ерте ақырып,
Шай алуға тұтқындарды шақырып.
Бейшаралар уқалай көзін жүгірді
Тастаған ғой тізесін.....

Ойьң, қырың, Отаның түрленгенде,
Жан-жағына жақұттай гүл көмгенде,
Жар салмайсың, неге сен қарсы алмайсың?!
Анда-санда аулыңа бір келгенде.
Сыймай кетем кей-кейде жер-көкке мен,
Сені іздеймін сонда.....