Айдап салдым жылқымды ақ қауданға,
Жабағы арық, тай семіз көп сауғанға, сәулем-ай.
Қуанғаннан жүрегім от боп жанар,
Ақ білегің сыбанып қой сауғанға, сәулем-ай.

Екі ғана жирен-ай,
Өңшең манат кигені-ай.
Оймақ ауыз, күлім көз,
Ғашық жардың сүйгені-ай......

Дөртуіл деген ел еді,
Үкірдайды айтайын.
Атқа мінген шағынан.
Он алты жыл тақ мінді
Айдынының зорынан.
Зәресі жанның қалмаушы ед,
Шабарманы шақырған.
Ел-жұртына қадірлі,
Ақтарылған ағынан.
Айтулы нағыз ер еді,
Дос-жұртына танылған.
Алмас семсер секілді ед,
Кезеліп жауға шабылған.
Алмайтын жауы жоқ еді,
Бет алып шыққан жағынан.
Ұры-қары, содырдың
Тас ошағы шағылған.
Әділ билік—сарабы,
Дертке шипа табылған.....

Аралаймын аулыңды тарланменен,
Қарамайсың қасыңа барғанменен.
Ойнамаймын, күлмейін десем дағы, ахау,
Өтіп барады жас дәурен арманменен.

Қайырмасы:
Тайбурылдың шабысы-ай,
Сәйгүліктің дабысы-ай
Көкейімнен кетпейді-ай,
Қалқатайдың дауысы-ай.....

Бір қамшым бар-ей қолымда жез бауырдан-ей,
Кірсем шыққым-ей келмейді қызды ауылдан-ей, бұраң бел.
Аулың алыс кеткендей-ей, қарағым-ай,
Жақсы көрдім-ей өзіңді бір бауырдан-ай, бұраң бел.

Қара-ай көз-ай, қыпша бел,
Мені ойласаң-ай мұнда кел.
Еш кетпейсің-ай ойымнан,
Ұзақ таңға-ай, бұраң бел.....

Таң алдында Шолпан туса,
Тартқан сымдай бөлін буса.
Неше түрлі ән шырқайды,
Сол сипатта әнші Мұса.

Қайдан келдің былқ-сылқ етіп,
Гауһар тастай жарқ-жұрқ етіп. ....

Сырымбет биік адыр қатар кезең,
Жарасып таудан құлай аққан өзен.
Ұқсаған биқасапқа көк шалғыны,
Көк орай, қайың мен тал – бәрі де әсем.

Ай-ай, көке, үридай,
Қалқаш-ай, үридай, үридай.....

Дәйім менің мінгенім көгілдірік, көгілдірік,
Көк дөненге жарасар өмілдірік-ай.
Жерің шалғай кеткенде құрбыластар, құрбыластар,
Осы әніме сала жүр төгілдіріп-ай.

Аққұйрық шай, бозжорға тай,
Есен-аман жүрмісің, жан қалқатай-ай......

Басы еді өлеңімнің-ей, айым-қайым-ей,
Бітеді саздау жерге-ай, тал мен қайың-ей.
Көп айдың көрмегелі-ей, жүзі болды-ей,
Жүрмісің аман-есен-ай, қалқатайым-ай.

Ахай айым, қаулілі лайым,
Кез болса осындайда-ай,
Қалқатайым-ай......

Ғашық боп сырттан үзіліп,
Қыз жоқта маған айтасың.
Ол барда өіңің бұзылып,
Үндемей үйге қайтасың

Өзің де, жігіт, қызықсың,
Сырыңды қайдан қыз ұқсын?!

Жұмыстан қайтар кезіңде
кеңсесі алдын бағасын.
Тілдесе алмай өзімен,
Сыртынан мәз боп қаласың.....

Мінезім бар кей уақыт құдай атқан,
Борндатқан, бұрқаған, дауылдатқан.
Сол мінезім жақпай ма құрбыларға,
Кездерім көп қыздардан тауым қайтқан.

Қайырмасы:

Уа, жеңгелер, жеңгелер,
Мінез деген өзгерер.
Маған лайық бір сұлу,
Қайдан кез келер?.....