«Әумиін» деп қолынды жай,
Қабат тусын күн менен ай,
Алғаның болсын сайма-сай,
Қапалық болмай кезінде,
Ылғи болсын мамыражай.
Қос-қостан тауып ұл мен қыз.....

Менің атым — Махамбет,
Жас құстағы Жәңгір хан
Ісінен болдым құса - дерт.....

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе.....

Мынау бір терең көл дейді,
Мынау бір терең көл дейді.
«Түбіне дейін бойласаң,
Шортандай шоршып.....

Сағынып оралар ма ем
алыс жолдан жеткенше асық болып,
сен бар-ау деп шаттықтан тасып-толып,
дүниеде көзіне басқаны ілмей,
тек анасын ойлайтын.....

Көк теңіздің шетінде,
Кәрі жартас тік өскен.
Қаны жатыр бетінде,
Тамған ұлы күрестен.
Жағалай соғып......

Ағатайым асқар тауым,
Арқа сүйер ақылшым.
Тұла бойға қуат болып,
Өміріме шуақ шаштың.
Аға болып еркелеттің,
Іні-қарындас, бауырды.
Ілтипаттық танытып даналықпен,
Демеп жүрдің әр кезде де.
Атыңды сенің....

Түн ортасы.
Басым зеңіп,
Шығып едім далаға,
Құлағыма келді бір үн
Ысқырынған,
Ғаламат
Бағанарақ
Балқып қана
Тұрып еді мүлгіп.....

Ал, алқа, келді кезің жайнайтұғын,
Бұлбұлдай бақшадағы сайрайтұғын,
Өнердің қиясына шыққан сайын,
Болаттай тастан табан таймайтұғын.

Жөнелдім желдірмемен желдей есіп,
Қырандай аспандағы талмайтұғын!
Тізейін өлеңімді......

Бір адам көп жасады жер бетінде,
Мекендеп жақсы жайды ел шетінде.
Зорлықшыл, арам ойлы, ұры болды,
Құралған арамдықтан дәулеті де.
Нашарды зар жылатқан.....