Бар болмысым,
Рухыммен,
Жігеріммен
Уәлиханов Шоқанды сүйемін мен.
Ғасырлардың қойнынан шығып жатқан
Жан дауысын естимін жүрегіммен.

Дүниені жұтатын түк-түгімен,
Ол уақыттың өңеші мықты білем.
Бұл дәуірге қол бұлғап....

Анам менің ардақты,
Ақ сүтін маған берген.
Әкем менің жан жақты,
Үйге табыс әкелген.
Атам менен әжем бар,
Тәрбиемен өсірген.
Кіп-кішкентай сіңілім,
Олда қолдау көрсеткен.
Отбасымды оп-оңай,
Теңеймін мен алтынға.

Кірді ғой түстен кейін тентек ақылы,
Сертімнің бұл өмірлік ең ақыры:
«Адам — құл өзін жеңіп ұстамаған»
Деген бір Сократтың.....

Оқыт бізді, әкетай,
Қам көңілім болсын жай.
Надандықтан құтқарып,
Қуанта көр....

Қоңыр қаз болып бір күні
Қаңқылдап ұшып мен кетем.
Таулардан асып өр шыңды
Бұлтпен бұйра кездесем.
Найзағаймен де жүздесем.
Оны да көзге ілместен
Ұзасам дүбір-дүрмектен.
Қоңыр қаз болып.....

Келеді еріншек түн.
Жасыл құрақ. Үн де жоқ жағада түк.
Көл мөлдіреп көзіндей келіншектің,
жанарына аспанды.....

Бұл, бұл үйрек, бұл үйрек,
Бұл үйректей болыңыз,
Судан суға шүйгумен
Көлден көлге қоныңыз.
Байлар ұғлы шоралар
Бас қосыпты.....

Жылдарда жыл болады бағызы-бағызы,
Келеді наурызда елдің жазы.
Алабын Көлборсының сулар алса,
Сыңқылдап қонар көлдің үйрек, қазы.
Ойнақы мініп атқа, ал қаршыға,
Зер қарғы сылаңдасып ерсін тазы.
Көлдерге ат ойнатып......

Мен өзімді іздедім бала жастан,
Жұп-жұқана сиқыма қарамастан.
Тауға да ұрдым басымды, тасқа да ұрдым,
Ерте қозды делебем — ала қашпам.

Адыр-адыр қыр кездім, қайнар кездім,
Қойнына құт, мал толы......

Жаз күні жайнаған гүл жан-жақ кілең,
Жердің беті масаты жайған кілем.
Көкте көлбей қалқыған сирек бұлт
Бір түстес жерде, көкте шаттық рең.
Күн шырқап шыққан биік түстің кезі,
Өң беріп жер жүзіне нұрлы көзі,
Самалдың жұмсақ қана есіп өткен
Мұрныңды қытықтайды бал лебізі.
Бәрі де адамзаттың.....