Дегені қайда басылды үйін -
Ақылым жетпей,
Ашиды миым:
Виноградов көшесіндегі
Қиратып жатыр Қасымның үйін!

Шақұр да шұқыр шаққанда әйнегін
Ажалдың сездім ақпандай лебін.
Бір-бірлеп сөгіп......

Кейістің енді күллісін
Ұмытсам ғой біржола.
Есімде қалса жыр үшін
Өткен ізгі сыр ғана.

Жадымнан мәңгі жоғалса
Досқа өкпем......

— Әзер шығып, әлсіреп күн батады,
Тұмау тиіп қалған ба Күнге тағы?!
Амандығын сұраспай бір-бірінің,
Осылай деп екі қарт үн қатады.

Жаз аспаны жабыңқы, түнеріп түр,
Жатыр дала шаңытып.....

Көкжиектен сағым болған сұлуым,
өзіңменен жолықтырды ұлы күн.
Талайларды тамсандырған....

Бүгін менің бар күшім сенен білем,
Сені көрсем, керемет кемелденем.
Сен тұрғанда дірілдеп ақ қайыңдай,
Мен ішімнен дүр етіп еменденем!

Сені бүтін сыйлаған Аллам маған,
Сені көрсем, ғаламат......

Ақ таңнан алса мазаны дүбір,
Арманға бастар асыл мұң.
Ақындық тағдыр.....

Анажан, егілме сен, елжіреме,
жас құсың қанат қақты енді міне.
Аттасам алыстағы қиырларға,
жүр екен әлде неғып деп жүдеме.
Мен болып қуанышың.....

Махаббат үшiн бiр екен ессiз, естiң де,
Шын ғашықтарда болмайды екен ес мүлде.
Дәл мендей сенi сағына аңсап жалғанда,
Дәл мендей сенi сүймеген шығар ешкiм де.

Дәл мендей сенi сүймеген шығар ешбiр жан,
Өзiңдi iздеп тал түсте көше, кеш қырдан,
Мен қазiр, жаным, шайыр.....

Кездессе екен көшеде
Жүргенімде бір жалғыз,
Награды бар кеудеде
Жұрт мақтаған сол бір қыз.

Көз жіберіп төсіне,
Көрсем күміс.....

Түндерде жалын боп өткен
біреуді жаным деп өпкен
сенің гүл еріндеріңнен
әйтеуір жерінбедім мен.
Жұттым да көзде.....