Һәр түрлі бір түбекті аң жайлаған,
Арыстанды бастық қып хан сайлаған.
Айдаһар, жолбарыстан уәзірі бар,
Батырдың ғайратына жан таң қалған. ....

Баурында бала қойшы қой айдаған,
Маужырап кәрі жартас ой ойлаған.
Күндерін күңіреніп еске алады ......

Қызығына Күн ие
Таза еді неткен таңдағы ән?
Күрделі, дархан дүние,
Нәзіктігіңе таңданам.
Бозторғай сазы — толы арман,
Болар ма онсыз таңда мән?
Сұлу боп сонша жаралған
Тіршілікке таңданам.
Кеудесі — көркем көк орман......

Жүрді бір топ далада,
Қалың белді омбылап.
Тас бұрқасын айнала,
Көтерілген құм тулап.
Өрлеу керек бірақ та —
Алда зерттеу, бұрғылау.
Алда талай алқапта
Қазылмақшы шықырау.
Келеді өрлеп құм жарып,
Жүздерін от жел аптап.
Сәл ғана істі доғарып,
Түнде ғана қонақтап.
Ұзақ, ауыр жол қиын,
Бөгелісті құм көшкін. .....

Мінін айтса, бұзылмас кімнің түсі,
Ойлағанға ап-анық тұр мұнысы
Сасқанынан сандырақ жал айтады,
Ыза болып сақылдап кетік тісі. ....

Қаланың тас көмкерген тірлігінен,
жаныма жай таба алмай зыр жүгірем.
Биікке талпынсам да, тырп еткізбей
әйтеуір тұмшалайды түрлі жүген.....

Сөз әлемі секілді әр ақынға,
Қалықтаған қара өлең қанатында.
Көргенін сөзбен салған Абай атам,
Қазақтың поэзиясында дара тұлға.

Әр өлеңі шариғат, құранға бай,
Тағлым ала алмайсың бұдан қалай?
Тамырын тереңдеткен....

Көшеде екі Бөшке келе жатты,
Бірі бос, екеуінің бірі зат-ты.
Ішінде заты бары жай аяңдап,
Салдырлап келе жатыр босы қатты.
Адамдар даусын естіп қорқып-сасып,
Ығысып, алыстан-ақ жолын ашып .....

Алатау шыққан күнмен мұнарланып,
Нұрлана, сәулелене тұрды жанып,
Күмістей жұлдыз көкте, алма бақта,
Үн шашты радио толқынданып.
Сол үнді мен тыңдадым құлақ түріп,
Қуанды қарт жүрегім аласұрып,
Тұрғандай иранбақтың ортасында
Бұлбұлдай төгілтейін жырды құйып .....

Қараңғы түн, қалың орман,
Алай-түлей қар бораған.
Долы дүлей, долы боран
Кекті жапқан, жерді ораған.
Өршелене соқты боран,
Орман шулап тартты қобыз.
Қарды қуып құйындаған,
Келе жатыр жиырма тоғыз.
Әлдеқайда жау жасағы,
Көрінбейді боран басып.
Орыс қысы ән салады,—
Немістерге аран ашып. .....