Сені күткен көп заман, «Ал аймала, мә, төсім. Мә, мойыным, тамағым, Сүйемісің, не етесін? Аяңқырап аймала, Қан шығарып кетерсін...» Дегенге бір келсеңші, Өйткені мен өлдім-ғой. Апырым-ай, тас екенсің.....
Жер жырттық, қайнады еңбек, егіс салдық, Жарыспен еңбек жазын біз қарсы алдық. Қыртысын қара жердің қарыс айырып, Қажымай жер қазынасы қабын жардық. Далада асыр салдық ойын, тойдай .....
Домбыра алып, ел кезіп, Тұманды күнде мен безіп, Кешегі жүрген шағымда: Күннің батқан жағында, — Секілді менің руым Өмірдің көрген құйынын, — Бар екені қандай жер, Бар екені қандай ел Сезілген күңгірт Жамбылға.....