Топсасы жұмыр тобылғы томсарып алып келеді,
Толайым мына тірлікті тобылғы таяқ көреді.
Толғанып жүрген бейбаққа,тобылғы таяқ тіл бітсе:
- Алдыңда ор бар, аяулым,бері жүр, бері! -дер еді .....

Қаражау Нарын бойында аты шыққан
шешен, батыр,
әрі қайырымды адам болған деседі.
Оның шешендік
сөздері халық арасына кең тараған.
Дархан өмір!
Баратқаның ба, ей,
күдерімді үзіп көгілдір сағым күндерден,
құр асаулардай құрық көргенде шаңдатып асар құм белден....

Тапталмасын деп қазақтың кек, ары,
Тәуелсіздік туын ұстап жоғары,
Топты бастап шықты Ләззат алаңға,
Толған шақта он алтыға не бәрі.

Қайырмасы:
Қаһарман қыз, ғажап қыз,
Ұрандады Ләззат....

Асқақ арман, аяулы арман, ақ арман,
Барлығы да ұстазымнан нәр алған,
Балалығым, шалалығым барлығым,
Адамдықтың сәулесіндей таралған......

Қартайып, нашар көрді Маймыл көзі,
Ойлады ем етерге оған өзі.
«Көз азса - Көзілдірік емі» деген
Тиетін құлағына жұрттың сөзі.
Бес-алты Көзілдірік Маймыл тапты .....

Бай едің өз алдыңа шаруа баққан,
Шалықтап, шалқып сөйлеп, шалқақ қаққан.
Ойладың осы малдың арқасында
Мен-дағы атансам деп....

Өзімше бір мақтанып,
Хат жазғанмын ағама.
«Аға, қазір хат танып.....

- Даңқың қайда төске өрлеген?
Екі жүз мың әскерменен
Алты ай бойы кіп-кішкентай
Отырарды ала алмау,
Алты ай бойы
Отырардың осал тұсын таба алмау
Ойы - дауыл,
Сезімі - аспан,
Тек жеңіспен көзін ашқан
Менің алғыр ұрпағымның сүйегіне зор таңба....

Көктем келді күлімдеп,
Жайнады дала елжіреп.
Ағаш егіп далаға,
Мөлдіреп тазарды ауа да.

Найзағайлар атылды,
Жерге бұршақ шашылды.
Нөсер жауып бір кезде,
Жұртты әуреге салдырды.....