Еңселі елім, көркейе бер ұлы елім,
Сен деп соғар әрқашанда жүрегім.
О, туған ел оттай ыстық сезіммен,
Әлпештеген мені анамдай сүйемін.

Тұлпарын мініп алып жастық шақтың,
Өмірдің өріне өрлей жүйтки шаптым,
Сайрандап сәулетті өмір саясында,
Көңілім не тілесе — бәрін таптым.
Қайырлы сапарымда.....

Жасыл бояу шашырап тұр дәл бүгін,
Сенімсіздеу ұсынып тұр тал бүрін.
Әр бүршіктің дірілінен сеземін
Таң нұрының қалдығын,
жапырақтар тағдырын.

Аша ма екен өмір маған бар сырын,
Келер күннен дәметеді.....

Жазды күні сұр құлын
Сұлу еді сүліктей.
Құрық көрсе, құлдырап,
Жатушы еді еліктей.
Алдауға түсіп ұсталып,
Тұрғанда құлын байланып,
Жүруші еді Әлжан жанында
Сылап, сипап.....

Қайран да, қайран, қайран тау,
Тиюші еді пайдаң тау.
Пайдасының белгісі -
Үйімде тұрған үлгісі.
Үлгісінің .....

Не деп отыр, мынау хат?!
Не көріп отыр, мынау көз?!
«Өлім» деген лағнат,
Келуші ме еді бұлай тез?!
Кеше ғана емес.....

Мен ол қызды ойлап ,түнімен,
Жыр ішіп те,у ішіп те көрген ем.
Тұңғиығы тым.....

Топталып тұрған жұртты жайпап еніп,
шақырдың биге қайта-қайта келіп.
"Мен сізді көптен көрем, сүйемдерді",
айныттың жүрегімді, айта беріп.
"Жоқ!" - дедім, ыза....

Жүрмін-ау жүрек жара қуана алмай,
Ел танып еңбегімді – жұбана алмай.
Дөп сыйлап артық-кемсіз сыбағамды,
Бір тосын бақыт күнім туа қалмай.

Аз болмай арман-қырғи алысары,
Ой биік самғар еді алыс......

Жүрегің тастан ба еді, мұздан ба еді,
Әлде менен жақын бір қыз бар ма еді?
Көңілімді суыттың үнсіз қалып,
Мен де айналсам жұмбаққа қызғанба енді!
Қызғанба енді біреумен билесем де,
Шақыра ғой басқаны биге сен де.
Мен жүрейін жанында жат біреудің,
Өлең оқып берейін сүймесем де.......