Онда күз еді, тағы да енді күз келді,
Хазар жақтан ақша бұлттар жүзді енді.
Сол бұлттардан сарбаздың ұқ сәлемін,
Қауыштырар күн де жақын бізді енді.

Хат жазыстық, сыр айтыстық, ұғыстық,
Дегем талай: шекарамыз тыныштық.
Еліміздің шекарасын.....

О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің. .....

Бiрде, ашық, Бiрде шашық аспаны
Күз көтерiлiс бастады.
Кесiп алып тастады әлде өлi етiн,
Әлде сырлы бiр жыр жазып тастады
Жүрегiме,
Әттең, оны оның өзi бiледi ме?

Жалғыздықтан жабығыңқы көңiлiм
Әлдененi iздедi:
Топтала ұшқан тырналардың тiзбегi.
Туған жерге қош.....

«Сынауға құмар бүгін кім көрінген,
Әйтеуір кінә тауып бір жеріңнен.
Бірақта біліп қой, ей, «кім көрінген»
Ақиқатты айтсын деп тіл берілген».

Маңдайымнан шерткішім,
Май құйрықтан тепкішім.
Тұтатуға бәлені,
Мұқатуға ептісің.
Неге салса....

Мен алғаш мектепке келгенімде,

Алдымнан күле шыға күткеніңде.

«Білім берер ұстазым» деп таныдым,

Үйретуден жалықпаған перзентіне.....

Мен жерімді сүйемін,
Жеріме дән себемін.
Ауа таза болсын деп,
Жылда ағаш егемін.

Дос дегенің серігің,
Дос дегенің адалдық.
Бірге жүріп бірге өскен,
Достық деген шын пейіл.

Доссыз өмір сүргенің
Көйлеңкеңмен жүргенің.
Досың бір сәт қиналса,
Түсін оның жүрегін.

Уыздай перзент атты гүл-шыбықтың
Үнінен уілдеген бір сыр ұқтың.
Мына өмір, мына әлемде Сендер барда
Бағасын білдім ғажап.....

Түспейді жазсам жазу қара тасқа
Ауырлық түсті биыл біздің басқа.
Биенің құлынындай.....

Ақын жанын түсінема жұрт деген,
Әркімнің де, өз ойы бар,
Миларына жүктелген,
Барлығының көңілінен,
Шығу мүмкін.....