Күз неге жылайды, мен бе екем жылатқан?!
Жапырақ құлайды,
Құлатқан –
мен емес тағы да!
Кешірді ол басынан не дәуір?
О, бірақ осының.....

Мен ақылды баламын
Ананың тілін аламын
Сабағымды жақсы оқып
Кілең 5-тік аламын...

Жасымыз, бар сексеннің бесеуінде,
Сексен бес наурыз көрдім есебімде.
Біз қайта қалтақ-құлтақ етіп жүрміз,
Біздей шал бүлдірулі төсегінде.

Арқаттан алыс кеткелі,
Арқадан қоныс тепкелі,
Арғымақ жүйрік жылдарым,
Арқырап, зулап өткелі
Арқалап алған бір үміт
Арқамды жауыр....

Баланың еркелігін
шытынап, көтермейміз.
Үш жаста-ақ ел сенімін
ақтаса екен дейміз.
Ойлаймыз....

Емес пе алтын тамаша,
Көруге және ұстауға?
Мысалы, мысқа баласа,
Қадағы тең мысқалға.
Сондай алтын тастарға
Тығылады.....

Азаттықтың арайлы жаңа таңында,
Бір құдірет тулайды дара қаңымда.
Қазақ деген өр рухты қайсар халық қой,
Тағдырының жазуы алақанында.

Тарихымыз бар еске алар кеткендерінде.
Тәуелсіздік бұл – талайдың төккен терінде.
Алтындай боп жарқырар......

Талай елді аралап,
Талай жерді саралап,
Біз келеміз бұл күнде,
Елге үлгі шашқандай,
Дұшпанның көңілін басқандай,
Айбарлы едік бір күнде.
Толықсыған.....

Сен менің жанарыма жас тұндырып,
өзгеге көңіл кілтін аштың күлігі.
Ошаққа отырғызып кетті мені
әне бір ұзын бойлы ақсұр жігіт.
Мен қалдым шыр......

Қазақ тәуелсіздік алған күн,
Тәуелсіздік күткен күн.
Желтоқсанның ызғарына,
Беті қызарған күн.