Ұлығы деп бес түлік малдың киелі
Қашаннан қазақ қастерлеп келген түйені
Тарихқа аян атомдық.....

Кең қиялына сыймадым қылықты қыздың,
Сенбей арыма санаңа күдік кіргіздің.
Жүрегімдегі сонан соң....

Ай не болар күннен соң?
Күн не болар айдан соң?
Құлпырып тұрған бәйшешек
Қурай болар солған соң.
Хандар киген.....

Беліме жіп буындым , белбеусізден,
Жігіттер , қатын алма көргенсізден.
Жігіттер , қатын алсан көргенсізден,
Ғазыз басың қор.....

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде......

Мен, мен едім, мен едім,
Мен дегенім кім еді?..
Жаным бір жарық НҰР еді,
Жаратқан әмір еткесін,
Жарқ етіп ол да бір күні
Жатырға келіп.....

Аласарып Ай батқан,
Ай батқанда, аймаққа,
Жұлдыз шоғын жайнатқан.
Аумайды бір құс жолы,
Ақтарылған қаймақтан.
Көкжиекте....

Жарқын жүзбен жайраңдап
Жатырсың ағып, Жайығым,
Жағаңда ойнап.....

Бөрітостаған,
Бөрітостаған,
Жұмбағыңды айтшы, кəрі тас маған?
Таңырқасын деп жердегі пенде,
Аспаннан бəлкім пері тастаған.

Жатырсың күтіп тағдырдан нені,
Айналып тасқа......

Заманында бар екен қариясы,
Өзі әйел, ағарған қардай шашы.
Түзуліктен аспанға басы жеткен,
Сол кемпірдің бар екен бір ағашы.
Уақытында патшасы көрді мұны,
Көрді-дағы ағашқа.....