Сорлы қазақ жан алқымға тығылып, Қара күн кеп, тіккен туы жығылып, Алға баспай, біткен ісі кер кетіп, Нәр тата алмай, күшсіз, әлсіз бүгіліп; Оқу-білім жақындатпай, жолатпай, Қырын қарап, қазақ ісін ұнатпай, Пыр-пыр ұйықтап сорлы қазақ тек жатыр, Қанды жаспен екі көзін......