Көгілдір, мөлдір көк аспан -
Көлеңке, сәуле ойнағы.
Ойнаса онда жылпың жел,
Жыртылад шарбы, қаймағы.
Жел қуалау.....

Алаштан байтақ озбаса,
Арабыдан атты сайлап мінбен-ді!
Күлікке тастай болып тимесе,
Үстіме көбе сайлап кимен-ді!
Күмістен екі қолтық.....

Ойға жыр, көңілге күй, жанға тыныс,
Айналаң алма-өрік, алда қымыз.
Асан атам аңсаған Жерұйығы,
Жігітім, жақсы ә, біздің Алматымыз?
Әсіресе маған бір ұнайтыны -
Алатаудан долы өзен....

Арту, арту бел келсе,
Атан тартар бүгіліп,
Алыстан қара көрінсе,
Арғымақ шабар тігіліп.
Алыстан жанжал......

Менің туған Отаным,
Туған үйім, ошағым,
Туған жерім мекенім –
Бәрі де менің отаным.

Анам мене әкем де,
Отанымның бөлшегі!
Бауырында баулыған
Отан, сүйем мен сені!!!

Түнгі бұлттар жауынын бүркіді де,
Кер даланың шық қонды кірпігіне.
Шоқ гүлдердің жанары тұр жәудіреп,
Алып ұшқан сезімін іркіді не?!

Тиын көз, таңғы шықтай мөлдіреген,
Мысалы, қарашықтай.....

Ей, Алматы!
Жатсынба баласын қырдың.
Көтерген едім жасымнан наласын жырдың.
Белгісіз жаққа асыққан адамдарыңмен,
Келеді бірге тал түсте адасып жүргім.

Бағым ба, сор ма?
Білмеймін... шақырдың бүгін.
Жүректе күш бар.....

Ала қашпай, елірмей,
Әдемі ырғақ тауып бір
Қап-қара бұлт......

Ұя сап жүректерге,
Қарайлап өткеніне.
Оралар түлектер де
Қайтадан мектебіне.

Армандар қаланды нық,
Көрінді ізі көкте.
Кешегі балаң....

Кел балақай, кеш жарық!
Келіп жүрме кеш қалып.
«Кеш жарықтан» бастайық,
Көп қызықты еске алып.

Қайырмасы:
Көңілдерге қонып нұр,
Кешкі мезгіл.....