Ауырмашы, ауырма, ауырмағын,
Емдей алар дейсің бе, тәуір дәрің.
Сүтке тойған мысықтай....

Білемін:
сүйем сүйсем әйтеуір құлап-талып,
дүниенің барлығы жырақ қалып.
Сені мен мен түсінер жай туралы
көргенім жоқ ешкімге.....

Бақытты бол, қазағым, қайда жүрме,
Бара алмадық көбінде тойға бірге.
Үлестіріп әркімге беретіндей,
Біздің туған өлкеміз бай ма гүлге?!

Біз бітпейміз, жат бізге ондай ұғым,
Табыстадық тарихқа......

Күшік асырап, ит еттім,
Ол балтырымды қанатты. .....

Күз келiп, боялсада түр түсті алап,
Мен жүрмiн құрылыста "кiрпiш" қалап.
Үйлену оңай емес, дегенменен,
Үй салуға керек қой тың, күш талап!
Жүрсемде шеберлердiң жолын қуып,
Сәтсiздiк алғандай ма торын құрып.
Сенi ойласам шегенiң.....

Мен осынау жүрегіммен, жаныммен,
Алау ыстық қаныммен,
Бойымдағы барыммен,
Ақ қаймағы бір қасықтай фәнидің
Табынамын күлкісіне сәбидің.

Сәбиі үшін тілемеп ем мың бақыт,
Орай мені мәңгі ерімес....

Абай Құнанбаев- өнегелі өмірін өлеңмен өріп, артына мәңгілік мұра қалдырған қазақ халқының маңдайына біткен жарық жұлдызы. Оның шығармашылығынан орын алған махаббат, табиғат лирикалары, саяси, әлеуметтік, өнер тақырыптарының қай-қайсысы болмасын, өзіндік өрнекпен, айрықша сезіммен ......

Бұл өмірге келгеннен соң,
Елшісіндей шет елдің,
Миссиямды аяқтамай,
қалай ғана кетермін,
Халық деген патшама,
Немен жауап етермін!
Дәнекер боп....

Өнерпаз көп қой өлмейтін,
Өресі биік өнерлі аз.
Танытып ақын өр кейпін
Өлмейін десең, өлең жаз.

Өлеңді бөлдік шынымен
Текті деп, тағы....

Дірілдерін
Гүрілдерін
Құлақ түріп, тыңдай қалып –
Бүгін менің,
Жұмыр Жерім
Бара жатыр Күнді айналып.

Күн дегенде –
Дүрбелең.....