Тәуелсіздік ұлы мейрам
Тойлады ел қуанып.
25 жыл өте шыққан
Ұлы бақыт, ұлы күн.

Сол кездегі сәби міне,
Толды мүшел жасқада.
Тәуелсіздік - туын міне,
Шарықтай бер аспанда.

Әкешім ардақтым,

Еркелетеді мені

Қамқоршым менің

Қуантамын сені

Анашымды тыңдаймын

Кір жуып, үй жинаймын

Сабағымды оқимын

Кілең бестік аламын.

Мен үшін не керек,

Бәрін іздеп табасың.

Айналайын анашым

Жұмысыңа барасың,

Қайтып мені көргенде,

Шын сағынып қаласың.

Жаз дидарлы жас ана,
Жаныңды тос әр күйге.
Жасара түс, жасара,
Бөбегінді әлдиле.
Қыз жырлайды.....

Менің ата-анам бар
Ештеңем жоқ алаңдар
Анам келсе жұмыстан
Үстел толы тағамдар
Бауырсақта пісіреді
Кәмпиттіде қояды
Кәмпиттерді тығып жеп
Менің қарным тояды.

Ұясыз құс болмайтындай, Отансыз адам болмайды. Менің Отаным, атамекенім, туған жерім – Қазақстан. Қазақстан деген сөзді естісем көзіме бірден асқар-асқар таулар, шалқыған жайлау, түтіні бұрқыраған ауыл, сайраған құстар, жазық дала, сарқыраған өзен, қарасаң көзің тоймайтын табиғат елестейді. Әр адамға өз Отаны қымбат. Қазақстан мен үшін ыстық, киелі, қымбат, еш жерде қайталанбас, қасиетті өлке. Менің Қазақстанға деген сүйіспеншілігім.....

Ядролық зерттеу полигонын құру туралы шешім ССРО Министрлер Кеңесінің және КОКП Орталық комитетімен 1947 жылы 21 тамызда қабылданды. Полигон «Оқу полигоны» ауызша аталды, шифр әскери бөлім 52605.Полигонның қалыптасуы Москва облысының Звенигород қаласында басталды. Алғашқы әскери бөлімдер мен жеке бөлімшелер 1947 жылғы 1 маусымнан бастап Павлодар облысының Майский ауданының Молдары поселкесіне қоныс аудара бастады. Полигон Қазақстан Республикасының Семей, Павлодар, Қарағанды облыстарының аумақтарында.......

Көктем күні әдемі,

Жерде гүлдер өскенде.

Көктем күні әдемі,

Жерде шөптер өскенде.

Көктем күні шуақты,

Гүлдер, шөптер қуатты.

Ешкі, төлдер туады,

Барлық бала қуанды.

Әкетайым жанашырым
Кішкентайдан бағып-қағып,
Серуенге бірге шығып,
Қыдырып кетсем демалыста
Телефонмен қоңырау шалып,
Қал жағдайымды біліп тұрған,
Әкетайыма мың алғыс!

Сыбдырынан қоянның
Түнде шошып ояндым
Жібек тоны мамықтай
Шешеді ол қамықпай.

Жазда қорқақ сол қоян
Шөп ішінде бұғады
Қыста ақ тон киіп ап
Ақ қардай боп шығады.