Өкпелеме.Жылама,көкем,ертең,
Гүлге орайды көркіңді көктем ерке.
Құсым ең қиялымда көп көретін
Түсірген сені кімдер көктен ерте.

Тығылса деп алқызыл ұртыңа үміт,
Бір күні әлей,ай да аппақ,бір күні ұлы.
(Білем саған дәл мендей ынтық ымырт)
Ғалам кезген күлкіңнен.....

Жаңа кітап өту үшін қауымға,
Жаңа кітап өтпеу үшін шағымға,
Алғысөзден басталады деген соң,
Тұманбайға шауып бардым алдында.

Оқып көрді ол бірнеше жырымды ап,
Содан кейін айтты пікір сынын нақ.
Кей-кездері қырыл.......

Төл науқаны ұлғайтар іс көлемін.
Төбемізде – түйе-бұлт, кішкене Күн.
Күні бойы қой бағып, түні бойы
қозы иісіндей қоңырқай түс көремін.

Табиғаты түсімнің – ірі сұрақ,
Өлөң деймін сәл....

Бір ауыр сөзге өкпелеп,
Бір ауыз сөзге жазылып...
Шуылдақ ылғи көпке кеп,
Отырмын сені сағынып...

Күз - мұңым тағы торығып,
Кетпедің мүлдем есімнен.
Жетелеп аппақ....

Батырындай баяғы ертегінің,
Жатуынды-ай ұйықтап,тентек ұлым.
Сарбаздарай сақтықты серік еткен,
Қысып ұстап сабынан.......

АБДАЛЫ - араб тiлiнде «абдал» деп пайғамбардың жақын серiктерiн айтатын....

Жастықтың жалынды бір күні еді,
Тым ерекше атты таңғы арай.
Көздеріңе көзім байланғанда,
Жүрек тулап оттай......

Мырзатай өлерінде налып өлді,
Қылышын қия жауға салып өлді.
Өлсе де Мырзатайдың арманы жоқ,
Жастығын өлерінде алып өлді.
Мырзатай өлерінде өрлеп өлді.
Қылышын ит дұшпанға.....