Көктем ... Шуақты көктем, шұғылалы көктем. Әсіресе, бұл көктемді бақ иелері мен дихандар қалай күтеді десеңізші! Көктем шығысымен олар жер ананың төсін гүлге орайды. Гүл. Біздің ата-бабаларымыз «жердің көркі - гүл» дейді емес пе? Десек те, гүлдің де гүлі бар. Көктемгі бақтың ең әйгілі гүлі – қызғалдақ (тюльпан). Қаhарлы қыстан жалыққан адам көңіліне қуаныш сыйлап, сәулелі сезімді қытықтап оятатын да осы гүл. Сондықтан да бақ иелері өздерінің бақшасын гүлдендіруді қызғалдақтан бастайды. Сондай ақ, бұл гүл мектеп ауласында да әдемі көрік береді.......

Пән: Әдебиеттік оқу
Бөлім: Өнер
Сабақ тақырыбы: Өнер алды-қызыл тіл Қарлығаш әулие
Оқу мақсаттары: 3.1.4.1 сөйлеу барысында мақал-мәтелдерді/ нақыл сөздерді, вербалды емес тілдік құралдарды қолдану
3.3.3.1 шығармашылық жұмысын сурет/сценарий түрінде ұсыну
Сабақ мақсаттары: Барлық оқушылар: Сөйлеу барысында мақал-мәтелдерді қолданады
Көпшілік оқушылар: Нақыл сөздерді пайдаланып, сөз өнері туралы ойын айтады
Кейбір оқушылар: Шығармашылық жұмысын сурет түрінде ұсынады....

Қазірде құлағымда ащы зарың
Және де көз алдымда саңырау шалың.
Саңырауға сасық .....

Қазақстан Журналистика одағының, Қазақстан Жазушылар одағының мүшесі, қаламгер Яшкурова Өріс Яшүкірқызы 1949 жылы 6 мамырда Қызылорда облысы,Сырдария ауданында туған.
1973 жылы Алматы қаласында С.М.Киров атындағы (қазіргі Әл-Фараби) Қазақ Мемлекеттік Университетінің журналистика факультетін журналист мамандығы бойынша бітірген.
Өз еңбек жолын туған жері Қызылорда облысы, Сырдария ауданының “Сырдария” аудандық газетінде әдеби қызметкерден бастаған Ө.Яшүкірқызы бүкіл өмірін баспасөз саласына арнады.
1976-1997 ж.ж. Торғай облыстық телерадиокорпорациясында комментатор, тележурналист;
1997-2001 ж.ж. жылдарда елордасы Астана қаласының “Астана ақшамы” газетінде әлеуметтік сала бөлімінің меңгерушісі,
2001-2009 ж.ж Қазақстан Республикасы Мәдениет және ақпарат министрлігінің.....

БІРІНШІ ТАРАУДА

Оқушы шығарманың бас кейіпкерімен, яғни менімен танысады.

Менің атым... Атымды айта бастасам, тілім таңдайыма жабысып қалғандай болады да тұрады. Адамның атының сүйкімді болуы да зор бақыт па деймін. Мәселен, Мұрат, Болат, Ербол, Бақыт деген аттарды алып қараңдаршы. Айтуға да ықшам, естір құлаққа да жағымды. Әрі мағына жағынан да, қазақ тілінен сабақ беретін Майқанова тәтейше айтқанда, бұлар жоғары идеялы есімдер. Мұндайлар өз атын кәдімгідей мақтаныш көріп, біреумен таныса қалса, мәнерлеп, көтеріңкі дауыспен айтады. Ал енді айтуға да, естуге де қолайсыз есімдер бар. Өзге түгіл, өзіңе де ұнамайды-ақ. Әттең, қолдан келсе, табанда өзгертіп, әдемі аттардың бірін иемденіп алар едің. Бірақ амалың нешік, сен қызыл шақа болып жөргекте жатқанда, сондағы ақымақтығыңды пайдаланып, әке-шешең немесе шілдеханаға келіп, дуылдап отырған басқа біреу солай атап жіберген. Өскембайдың баласына Тыңжыртар деп ат қойған секілді, өзге қызу жұрт сол арада ду қостап: «Осы болсын баланың аты, осы болсын, мұнан жақсы атты дүниені шырқ айналсақ та таппаймыз» дескен. Міне, сол күннен, сол мезеттен бастап, әлгі ат сенімен бірге туғандай маңдайыңа шапталған да қалған. Енді одан көзің тіріде қашып құтыла алмайсың. Ұнатпасаң да, мойныңа іліп жүре бересің.

Өмірде осы тәрізді әділетсіздіктер толып жатыр. Жуырда мен газеттен оқыдым: қытайлардың ат қоюы қызық болады екен. Бала бес-алты жасқа толғанша, оның тәуелді аты болмайды. «Ортаншым», «Кенжем», «Сүйіктім», «Жұпарым» деген секілді шартты атаумен атап жүреді. Ал есі кіріп, бес-алты жасқа толғаннан кейін, бала өзіне қандай есім ұнаса, соны таңдап алады. Міне, әділдік деген. Осы дұрыс емес пе?

.....