Интернатта әр сенбі күні дискотека болатын. 1- Желтоқсан, сол дискотека болатын сенбілердің бірі еді. Жанболат екеуміз Жаңылды бір уақытта биге шақырып қалдық. Жаңыл менімен билеуді шешті. Екеуміз аяқ қолымыз талғанша ұзақ биледік. Дискотекадан кейін оған деген махаббат сезімім болмасада сөз айттым, ол .......

Өмірге басып қадамым,
Алыстап, елім, барамын.
Қонақ боп келген қыз едім,
Қиылған қасым-қаламым.
Қош аман енді, Ата-Анам,
Жолыңды тілеп бата алам.
Қыз тілекші қайғырсаң
Қалайша мен де жата алам.
Қош аман жүрші....

Сол күннен бастап қанша ойланбаймын десем де, екі жұма соны ойлаумен өтті. Осылай біздің “арайлы күрдеріміз” басталды... қалай екенін білмеймін, әйтеуір аз уақыт ішінде менде оған ғашық болып үлгердім.. Онымен өткізген әрбір сәт есімде... Онын айтқан сөздері, бірге жүрген жерлер, сыйлықтар...
Ең қызығы, біз күніне 24 сағат болса, соның 10 сағаттай уақытын өткізетінбіз, сол аздай қалған уақытта телефонмен сойлесетінбіз. Екеуміз ел қызығатындай жұп болдық. Бізге “Ромео мен Джульетта” деп......