Введение
Современный этап развития нашей страны отличается динамизмом и качественными изменениями во всех сферах общественной жизни. Процесс радикализации, обновления и демократизации затронул все без исключения политические, экономические и социальные институты.
Происходит отказ от административно - командной системы управления хозяйством, поэтапно устраняются жесткое центра- лизованное планирование и монополия на большинство видов хозяйственной деятельности, приобретается гибкость в эконо -мических отношениях и маневрировании имеющимися ресурсами.
Начался переход к рыночной экономике. Приняты пакеты законов и постановлений, направленных на развитие рыночных отношений, а также стимулирующих и регулирующих
деятельность организаций и предприятий, в том числе во внешнеэкономической сфере.
В этих условиях возрастает роль международных экîнî -мических отношений между странами и вовлечение Республики Казахстан в эти прîцессы. Так как в нынешнее время для того, чтобы успешно развивать свою национальную экономику, необходимо иметь связи в сфере экономики и политики с другими государствами. Активно участвуя в международной торговле, движении капитала и трудовых ресурсов, а также в международных валютно - финансовых и кредитных отношений, Казахстан сможет полностью реализовать свой потенциал и поднять экономику на более высокий уровень, чем сейчас......

Финансовое планирование и прогнозирование.
Введение.
Процесс управления предприятием представляет собой непрерывную разработку управленческих решений и применение их на практике. От эффективности разработки этих решений в значительной степени зависит успех дела. И прежде чем начинать какое-либо дело, необходимо определить цель своих действий. В процессе производства руководителям предприятия очень часто приходится сталкиваться с критическими проблемами, и от того, на сколько оптимально принятое решение, будет зависеть конечный финансовый результат деятельности предприятия.
Потребность в решении возникает только при наличии проблемы, которая в общем, виде характеризуется двумя состояниями - заданным и фактическим, и именно прогнозирование и планирование будет отправной точкой в процессе принятия управленческого решения. Рассогласование между этими состояниями предопределяет необходимость выработки – управленческого решения и контроля над его реализацией.
Чтобы прогнозирование было наиболее эффективным, цели должны быть конкретными и измеримыми. То есть для каждой цели должны существовать критерии, которые позволили бы оценить степень достижения цели. Без этих критериев не возможна реализация одной из основных функций управления - контроля. Исходя из этого, можно сделать вывод, что цель, степень достижения которой можно количественно измерить, будет всегда лучше цели, сформулированной лишь словесно (вербально).
Прогнозирование - это своего рода умение предвидеть, анализ ситуации и ожидаемого хода её и изменения в будущем. Так как каждое решение - это проекция в будущее, а будущее - содержит элемент неопределенности, то важно правильно определить степень рисков, с которыми сопряжена реализация принятых решений.
Прежде всего, с переходом от командной модели экономики, при которой планирование осуществлялось централизованно, к рыночным отношениям. Современный рынок предъявляет серьезные требования к предприятию. Сложность и высокая подвижность происходящих на нем процессов создают новые предпосылки для более серьезного применения планирования. Основными факторами возрастающей роли планирования в современных условиях являются:.....

Введение
Экономика нашей страны практически перешла на рыночные рельсы и функционирует исключительно по законам рынка. Предприятия сами отвечают за свою деятельность, и сами принимают решения о дальнейшем развитии. А в рыночной экономике выживает тот, кто наилучшим образом использует имеющиеся у него ресурсы для получения максимального количества прибыли, решая основные проблемы экономической деятельности.
Изучение только экономики невозможно без анализа. Сам термин "анализ" происходит от греческого слова "analyzis", что в переводе означает "разделяю", "расчленяю". Следовательно, анализ в узком плане представляет собой расчленение явления или предмета на составные его части (элементы) для изучения их как частей целого. Такое расчленение позволяет заглянуть вовнутрь исследуемого предмета, явления, процесса, понять его внутреннюю сущность, определить роль каждого элемента в изучаемом предмете или явлении. Таким образом, анализ хозяйственной деятельности - это научный способ показания сущности экономических явлений и процессов, основанный на расчленении их на составные части и изучении их во всем многообразии связей и зависимостей.
Из известных на данный момент факторов производства одним из главных, а зачастую и основным, требующим наибольших затрат, является труд.
Актуальность исследования данной проблемы на современном этапе возрастает все больше и больше. Это обусловлено происходящими преобразованиями общественного строя, реорганизацией форм собственности, заменой административных методов управления экономическими, переводом экономики на рыночные отношения. Все эти обстоятельства придают качественно новое содержание процессу формирования трудовых ресурсов, а, следовательно, и исследование этого процесса в настоящий момент приобретает особую значимость. Исходя из вышесказанного приходим к выводу, что конкретной задачей любого анализа трудовых ресурсов предприятия является нахождение слабых мест в производстве, связанных с использованием рабочей силы, а его целью - выработка таких рекомендаций, которые не позволят предприятию снижение объема и качества выпускаемой им товарной продукции......

Елдің экономикалық құрылымы өндірістік күштердің орналасуымен, өндірістік және ғылыми потенциалдармен және материалдық өндірістің әлеуметтік-экономикалық даму қарқындарымен өзара әрекеттеседі. өндірістің тиімді орналасуы – халық шаруашылық және территориялық пропорцияларды жетілдіруге арналған база. Ғылыми ауқымды, бәсекеге қабілетті жаңа кәсіпорындарды орналастыру арқылы үйлеспеушіліктер жойылады, олар қоғамның мұқтаждықтарын есепке алумен қажетті пропорцияларды белгілейді. Ішкі құрылыстағы ығысулар да салалардың даму қарқындарына, табиғи ресурстарды және қолда бар өндірістік аппаратты пайдалануға байланысты болады:
Сонымен, бір аймақтың дамуы меншікті міндеттерді шешуді ескермегенде басқа аймақтардың мұқтаждықтарын қанағаттандырумен анықталды. Оның экономикасы тиімсіз құрылымдық саясаттың салдары болып табылған, бірқатар ерекшеліктермен сипатталады:
- ауыр өнеркәсіптің шамадан тыс дамуы, соңғы емес, аралық өнімді шығаратын материал сыйымы салалардың басым болуы;
- тұрғындардың қажеттері үшін өндірілетін өнімнің төмен үлесі;
- өндірістік аппараттың технологиялық артта қалғандығы (өнеркәсіптің негізгі қорларының тозуы – 60 % - тен артық, оның шамадан тыс көп үлесі металлургиялық, отын-энергетикалық комплекстерде);
- экологиялық проблемалар – Орталық Қазақстан қоршаған ортаның ластану және құлдырау дәрежесі бойынша, табиғатқа антропогенді жер етудің жиынтығы бойынша республикада алдыңғы орындардың бірін алады (ол атмосфераға зиянды заттардың лақтырыстары бойынша – бірінші орын).
Барлық постсоветтік кезең бойында орталық органдар аймақтың әлеуметтік, әлеуметтік-экономикалық дамуы үшін база құруға емес, көмір өндіру бойынша міндеттерді шешуге баса назар аударды. Шаруашылықты жүргізудің және әлеуметтік проблемаларды шешудің жағымсыс тәжірибесі – бұл аймақты шаруашылықтық игерудің технократтық тұжырымдамасын айтарлықтый іске асыру, ол өндірістік мақсаттардың әлеуметтік мақсаттардан басылымдығымен ғана емес, сонымен бірге келешекті міндеттерді шешуге зиян келтіріп, ағымдағы қиыспаушылықтарды жоюға жұмсалатын күштерді шоғырландырумен де сипатталған.
Өндірісті дамыту, ҒТП бойынша шараларды жүзеге асыру, өнім сапасын жақсарту үшін өте қолайсыз жағдайлар қалыптасты. Сондықтан өнеркәсіптегі онсыз да ескірген өндірістік аппарат, соңғы екі-үш жылда алапатты түрде бұзылады, бұл көптеген кәсіпорындардың тоқтатылуы және жабылуы үшін қосымша себеп болуы мүмкін. Сонымен бірге, бұрын көрсетілгендей, біздің экономикамыздың жетілмеген құрылымын есепке алу керек. ....

ВВЕДЕНИЕ
В стратегии развития Республики Казахстан до 2030 года важная роль отводится развитию нефтегазового сектора экономики. Топливно-энергетический комплекс является одним из главных приоритетов Казахстана, который может обеспечить независимость и в состоянии поддерживать национальную экономическую безопасность страны.
Общеизвестно, что наша республика обладает огромными запасами энергетических ресурсов. Общий запас нефти, газа и угля составляет приблизительно 13,0 миллиардов тонн нефтяного эквивалента. По оценкам экспертов Республики Казахстан входит в мировую десятку по запасам энергоресурсов. Запасы нефти и газа составляют примерно 2,1 миллиардов тонн, расположенных в основном в западной части страны, Прикаспийской низменности.
Цель данной работы – это определить тенденции развития мирового рынка нефти. Чтобы достичь этой цели нужно выполнить такие задачи, как: охарактеризовать сложившуюся ситуацию на основных нефтяных рынках мира, определить основных и потенциальных производителей и потребителей нефти, проанализировать текущие цены и определить возможное изменение цен на нефть и газ в ближайшем будущем и на долгосрочный период. Также необходимо для достижения цели проанализировать такой стратегически важный регион, как Каспий, часть которого входит в территориальную целостность Республики Казахстан, и на которой имеется большой запас нефти – на месторождении Тенгиз. Необходимо определить каков будет спрос и предложение Каспийской нефти на мировом рынке, и выявить потенциальные рынки сбыта.
Очень значимое место на мировом нефтерынке занимают страны экспортеры нефти ОПЕК, они поставляют 45% нефти от мировой добычи, и в связи с этим необходимо спрогнозировать их дальнейшую деятельность, т.е. насколько они смогут влиять на общемировой рынок нефти.
Актуальность развития этой ведущей отрасли экономики Казахстана и предопределило выбор этой темы для исследования.
Представляется, что развитие этой стратегической отрасли – возможная задача для Казахстана, но необходимо принимать серьезные решения в этой области, немедленно создавая благоприятные условия для иностранных инвесторов, правительство должно в первую очередь поддерживать национальных производителей, для осуществления той стратегии, о которой так много говорит. Хотелось бы, чтобы Казахстан занял достойное место среди ведущих экспортеров на мировом рынке нефти, но чтобы тот потенциал, которым обладает Казахстан, реализовывался с умом.
ГЛАВА 1. СОВРЕМЕННОЕ СОСТОЯНИЕ МИРОВОГО РЫНКА НЕФТИ
1.1 Рынок нефти как составляющее мирового товарного рынка......

ВВЕДЕНИЕ
Суверенитет Казахстана находился в состоянии кризиса почти шесть лет. В настоящее время находится в стадии стабилизации.
О том что республика вошла в фазу роста, если рассматривать процесс экономического развития с научных позиций, говорить преждевременно. Еще не создана соответствующая материально-техническая база и среди проблем, сдерживающих этот процесс, является проблема создания, приобретения и использования основных фондов в экономике республики.
Как никогда нужен ввод в действие прогрессивных технологий, замена изношенного старого оборудования высокопроизводительной техникой новых поколений. При этом, чем раньше будет выполнено техническое перевооружение, тем меньше усилий придется приложить для выхода из кризиса. Такая задача стоит перед экономистами республики, перед отдельными структурными подразделениями отдельных министерств.
Актуальность выбранной и разработанной нами темы состоит в том, что необходимо разработать механизм, с помощью которого можно было бы дать новый импульс происходящим процессам в создании и использовании основных (рыночных) фондов республики. Известно что приватизация отдельных предприятий которые были на грани банкротства, не ликвидировала негативные моменты в развитии экономики РК, привлечение инвесторов с целью осуществления контроля за деятельностью обанкротившихся предприятий на условиях, когда правительство РК ставило перед ними задачу: в течении 3-х месяцев чтобы инвесторы помогали этим предприятиям избавится от громадных накопившихся долгов перед государством (банками, бюджетом и т.д.), дало и даст положительные результаты. Поэтому в данной курсовой работе мы постарались раскрыть сущность и роль инвестиционной политики Правительства Республики Казахстан, с помощью инвесторов нам удалось спасти от гибели такие отрасли, как: черная металлургия, рудная промышленность, алюминиевая, нефтяная, газовая и другие отрасли......

1 ИНВЕСТИЦИЯЛЫҚ ҚЫЗМЕТТІҢ ЭКОНОМИКАЛЫҚ МӘНІ МЕН МАЗМҰНЫ
1.1 Ивестицияның пайда болуы және даму тарихы
Инвестиция туралы ұғым банк ісі ғылымының арнайы бөлігі болып табылады. Бұл инвестициялық қызметтің неғұрлым белсенді және ірі ресурстар бар мүшелер. Сондай – ақ оларды ұйыммен және тұрғындармен жинақтарды тарту олардың инвестициялық ресурстар трансформациялануы өндірісті дамыту үшін оларды бөлу және пайдалану бойынша туындайтын экономикалық қатынастар табылады. Қазіргі уақытта инвестициялық процессті қаржыландыру нарықтық тетікті бір қалыпқа келтіру Қазақстан Республикасы экономиканың дамуының басты проблемаларының бірі болып табылады. Тиімді инвестициялық тетікті қалыптастыру арқылы өнеркәсіптік өндірісті қалпына келтіру және сапаны қайта құру үшін әр түрлі көз-қарастар мен тәсілдер ұсынылуда. Осыған байланысты экономикалық жақсы дамыған сигмент ретінде банктік жүйеге келтіріледі.....

Біздің еліміздің болашағы — оның, интеллектуалды қоры, ҒЫЛЫМ және инновация жетістіктерінде. Бұл сөздер Президент Н.Э. Назарбаевтың халыққа арналған жолдауында айтылған болатын. Өмір өзi көрсеткендей, шикізат сатуға бейімделген экономика құлдырауға бағытталған. Тек жоғары сапалы, ең coңғы ҒЫЛЫМ жетістіктеріне сай техника мен технологиялар ғана экономиканы көркейтіп, халық өмірін жақсартуға қабілетті. Сондықтанда, ҒЫЛЫМҒА жене ғылыми-техникалық және инновациялық саясатқа ерекше көңіл бөлінуі тиic.
Өткен ғасырдың СОҢҒЫ ОҢ ЖЫЛДЫҒЫНДА Қазақстан ҒЫЛЫМИ-техникалық потенциалы қиындықтармен қақтығысын, түбірімен өзгеріске ұшырады. Тек 1999 жылдан [145;8] бастап ғана ҒЫЛЫМ жетістіктері мен инновацияларды игеру, ғылым-өндіріс тізбегін дамытудың, маңыздылығын мойындай бастадық. Рынокты экономика тұсында ҒЫЛЫМИ жаңалықтарды инновациялық компаниялар игеріп өндіріске енгізіп отырады. Бұл салаға ШАҒЫН инновациялық кәсіпкерлік айтарлықтай үлес қосады.
Шағын кәсіпкерлік кез келген мемлекет экономикасының негізгі саласының, бipi. Шағын және орта кәсіпкерлікке кез келген рынокты дамыған елдерде 10 кәсіпорынның 9-ы кipin отырады. Егер, Европа елдерінде әр мың тұрғынға шаққанда 45—50 шағын кәсіпорын болса, АҚШ-та ол көрсеткіш 75 кәсіпорын шамасында, ал Қазақстанда не бары 7—8 кәсіпорын ғана кұрайды екен.
Нарықтық экономиканың субъектілері болып жекеленген меншік иелері саналады. Меншік иесінің өз мүліктерін пайдалануға, иеленуге құқығы бар. Меншіктің көптүрлі формалы болуы кәсіпорынның әртүрлі ұйымдық-құқылық формасын құруға негіз болып табылады.
Kәciпорын ҚОҒАМДЫҚ өндірістің бастапқы, басты буыны болып саналады. Тікелей кәсіпорындарда ӨНІМ шығарылып, жұмыста
атқарылады, қоғамдық қажеттіліктерді қанағаттандыру және таза табыс алу мақсатындағы игі қызметтер көрсеттеді. Кәсіпорын өз алдына шаруашылық етуші субъекті болып табылады.
Шағын бизнес - нарықтық экономиканың нeгiзi. Шет елдерде оның дамуы үшін 50-шi жылдардан бастап орталық және аймақтық мемлекеттік басқару органдарының мамандандырылған жүйелері мен тікелей және жанама қаржылық қолдау жүйел ....

Еліміздің нарықтық экономикалық қатынастарға өту жағдайында кәсіпорындардың қарсылық жағдайына талдау жасау өте жоғары дәрежедегі ролге ие болады.
Бұл жағдай әсіресе кәсіпорындардың өз дербестігіне ие болғаннан бері және өндірістің кәсіпкерлік қызметі нәтижесінде меншік иелері, комерциялық серіктестіктерімен басқа контрагентіктер алдында толық жауапкершіәлікті өз міндетіне алу себепші болды және оны маңызы арта түсті.
Өндірістің қарсылық жағдайын оны, түрлі жақтарын білдіретін әртүрлі көрсеткіштердің есептеу нәтижесінеде анықталынады. Бұндай көрсеткіштерге мыналар жатады: еңбек өнімділігі, қорлардың қайтарылымы, өзіндік құн, жалпы табыс, рентабельділік, т.б. Осы көрсеткіштерді үйрену негізінде олардың әрқайсысынан жалпы баға тигізетін әсері белгіленеді және маңызы анықталынады. Соңында бәсекелі нарықтық экономика жағдайында кәсіпорынның қаржылық жағдайының тиімділігі тұрақтылығы және болашағы туралы толық мәлімет береді. Қаржылық жағдай сонымен бірге шаруашылық қызметін үздіксіз іске асыру үшін және өзінің іс жағдайындағы міндеттемелерді (қазіргі қарызын) орнын (толтыру үшін) өтеу үшін белгілі бір кезеңде кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығын көрсетеді және оны қаржы ресурстармен қамтамасыз етеді.
Кейбір мамандар былай дейді: «кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығы дегеніміз бұл кәсіпорынның қаржы ресурстарын пайдалану және бөлу негізінде кәсіпорынның дамуына жағдай жасайтын пайда мен капиталдың өсуі, осы тәуекел дәрежесінің жағдайы арқылы төлем қабілеті мен несиелік қабілетіні сақтап қалу». Басқа бір мамандар былай деді: олар алдын айтқан мамандардың пікіріне толығымен қосылғандай болады, бірақ олар қаржы тұрақтылығын тиімді қалыптасқанмен , қаржы ресурстарын бөлу және пайдалану мен толық қосылғысы келмейді. Олар қаржы тұрақтылығының мәні дегенде кәсіпорынның заттарымен қамтамасыз етілуі және қайнар көздерді қалыптастырудың шығындары мен белгіленеді деп есептейді. ....

Егемен Қазақстанның дамуының онжылдығы елдің әлеуметтік-экономикалық жүйесінің кең көлемді және түпкілікті қайта құрылуымен ерекшеленеді. Осы жылдары радикалды реформалар мемлекеттіліктің орнығуы мен КСРО кезеңінде пайда болған терең экономикалық дағдарысты жеңіп шығуы жағдайында жүзеге асты. Өткен ғасырдың 70-80 жылдары шаруашылық механизмін жетілдіру, командалық-бөлініс жүйесін әлсірету мен тауар өндірушілердің құқықтарын кеңейту, шаруа ісін жүргізудің рыноктық принциптеріне өтудің алғашқы бағдарламаларын іске қосу бойынша қолданылған шаралардың нәтижесі сәтсіз болғаны белгілі. 90 жылдардың басындағы экономикалық өндірістің құлдырауы, кәсіпорындар арасындағы шаруашылық байланыстардың үзілуі, қаржы-несиелік жүйенің бұзылуы, рубльге деген сенімнің жоғалуы, дүкендердің бос сөрелері мен тауар бөлудің талапдық жүйесі тән болды.
Елдегі жүйелік экономикалық қайта құру жолындағы өткен онжылдықты белгілі бір кезеңдерге бөліп қарауға болады. Алғашқы кезең 1992—1993жж. яғни экономиканы түпкілікті реформалаудан өз төл ақшамызды шығаруға дейінгі уақытты қамтиды. Бұл кезеңде макроэкономикалық саясат Ресейде белгіленетін еді. Жалпы республиканың бүкіл экономикасы көрші елді қабылданған шешімдерге тәуелді болатын. Инфляция бұрын болмаған қарқынмен өсті. Өткен жылдың желтоқсанының басындағы процентке шаққандағы тұтынушылық құн индексі 1992ж. соңында — 3060-ты, 1993ж. — 2265-ті құрады.
Елдегі нарықтық қайта құрулардың екінші кезеңі 1993ж. қарашадағы ұлттық валютаның енуімен және дербес макроэкономикалық саясаттың қалыптасуымен басталды. Ол салық салу, бюджеттік және банктік салалардағы, сыртқы экономикалық жұмыстардағы, оның ішінде шетел капиталын тарту мен кеден ісі, нарықтарды дамыту мен нарықтың инфра-құрылымдардағы қатынастарды қалпына келтіріп отыратын нормативтік-құқықтық базаның құрылуымен ерекшеленеді. Инфляцияға қарсы қатаң саясат жүргізілуінің нәтижесінде қаржы тұрақтылығы бойынша алғашқы айтулы нәтижелерге қол жетті, тұтынушылық құн индексі 1994ж. 1258-ге, 1995ж. 160,3-ке, 1996ж. 128,7-ге түсіп, теңгенің валюталық бағамы тұрақталды, бюджеттегі жетіспеушілік азайды, бірқатар экспортқа бағытталған өнеркәсіп салаларындағы өндіріс тұрақты күйге түсіп, біраз жандана түсті.
Реформаның екінші кезеңінің ең басты нәтижесі жаңа экономикалық ахуал болды. Осы ахуалдың нәтижесінде әкімшілік-командалық экономиканы рыноктық экономикаға көшіру процесі маңызды жүйелік қайта құрулардың негізінде қарқынды сипатқа ие болды. Олардың ішіндегі ең негізгілеріне мыналарды жатқызуға болады. ....