«Агент» деген нәрсе қазіргі жастарды таныстырып қойма, сүйіктілерін табуға көмектесіп, үйлендіріп жататын кездері болады. Бұны Евгений мен Юлия өз бастарынан өткізген.

Әңгімелеп жатқан Евгений: « Мен бала кезімнен биіктікті жақсы көретінмін. Мүмкін содан болар ұшқыш болуды, соның ішінде тікұшақта ұшуды алға мақсат етіп, Ақтөбе қаласындағы әуе қорғаныс күшінің әскери институтына 2008 жылы оқуға түстім. Шынайы махаббатты мында кездестірем деп ойлаған емеспін. Маған өзімнің туған жерімдегі Алматыдағы Ұржар ауылындағы қыздар ұнайтын» - деп өзінің әзілдегенін күлкісімен білдіріп қойды. Мен үшін қыз бала мінезімен көрікті.

Партаға жазылған ұялы телефон нөмір менім өмірімді түбегейлі өзгертеді деп ешкім ойламаған еді.
Мен телефон арқылы агентте кешкі уақытта өте жиі отыратынмын. Ауылдағы достарыммен, бауырлармен хабарласып, жаңалықтармен алмасып отырған сәтте ішім пысты ма? Әлде зеріктім бе? Білмеймін!? Әйтеуір Ақтөбенің сұлуларының бірі Винокурова Юлия дегенге достық жіберіп отыра бердім. Сонда мен қыздар да соншама көкірек бар екенін көрдім. Ол мені ұзақ уақыт қабылдамады. Бірақ менің әңгімемді онымен ұзақ болмады. Мен оған «сіз маған нөміріңізді беріңіз! Егер әңгімеміз жараспай жатсса, мен сізді мазаламаймын»-дедім. Сосын ол маған номерін жазды, оны жазып алапр қағаз , не қалам таба алмай онын нөмірін қарандашпен партаға жаздым.

Уақыт өткен соң жүректе бір жылулық пайда бола бастады......

8 наурыз кезіндегі қызықты оқиғалар жетіп артылады. Соның бірі, балалық шақтағы, мектептегі алғаусыз ақкөңілмен, еркелікпен болған сәттер. Мектепте оқып жүргенде менің Айдар деген досым болатын. Адам баласымен араласпай жүретін сол жігіт менімен ғана сөйлесуші еді. Күлдірем деп жылатып, жылатам деп күлдіріп алатын сәттері көп болатын...

...Айдар азаннан бері алаңсыз күйде. Себеп – бүгін 8 наурыз. Қайтерін білмей әбден басы қатып жүр. Оның үстіне кейінгі кездегі өз басының кей жағдайлары біраз әуреге түсірген. Солармен арпалыса жүріп, мерекенің де келгенін байқамапты. Әрі-сәрі сенделген күйде жүріп, кешті батырды. Түн. Қара түнек көмкерген аспанда әр жер-әр жерден екі-үш қана жұлдыздың жылт еткені болмаса, ай сәулесінің жұлдыз құрлы да жарқылы көрінбейді. Айнала да меңіреу күйде. 60-70 шақты тамы бар әжептәуір ауыл болғанымен де бүгінгі мерекеден ешбір тіршілік байқалмайды. Айдар Алмажанмен күндегі кездесу орнында жүздеспек боп келіскен. Ілбіп-басып сол орынға қарай аяңдап келеді. Әдеттегідей Алмажан оны тосып тұр екен......

Сен үшін - ді жан досымның кеңесімен оқи бастадым) Басында хикаялары онша ұнамады бірақ оқи берген соң ұнай бастады да сосын өзімнің хикаямды қосқым келді. Қазір басымнан қиын кездер өтуде.. Дәл осы күндері шынын айтсам менің сүйген жанымның орны ерекше білініп жатыр.. Оның қолдауынсыз қиналып жүрмін.. Арамызда қанша реніштер мен ұрыстар болса да оны ешқашанда бір сәтке де жадымнан шығармадым.. Ол туралы нақтырақ айта кетер болсам:
Бәрі 2012 жылдың жаз айында басталды... Оны ағамның тойында көрдім сол кезде ол менің есімде қалды.. Немен екенін де білмеймін бірақ оны көп ойладым.. Кейін екеуміз сөйлесіп жүрдік, кездестік. Алғашқы махаббатымнан кейінгі шын жүрегіммен сүйген адамым осы жан еді. Мен жаныма(екеуміз бір бірімізге әрқашан да "жан" деп сөйлейтінбіз)шексіз сендім. Алғаш кездескен күннен бастап менің жүрегім тек оған тәуелді екенін сездім)) Әлі күнге дейін солай.. Көп сөйлесіп, бір бірімізді жақсы тани бастадық. Сосын екеуміз жүре бастадық. барлығы да керемет болған. Туылған күніме ең қымбат сыйлық жасады)) мен оны қайтарып бердім.. қайтарғым келмесе де мәжбүр болдым.. Мұны ешқашан ұмытпаймын.. Әр туылған күнім жанымды еске алумен мұңды боп өтетіні анық.. Біз түк ұрыспайтынбыз. Біз тура 5 ай жүріппіз. Осы қысқа мерзімде ол менің өмірімнің мәні болды.Ол мені ешқашан алдамайды, мені ешқашан жалғыз қалдырып ренжітеді деген ойлар келмейтін тұғын.Бірақ ол мені ренжітті... Оның кез келген қателігін кешірер едім.. Тек бұны емес.. Жаңа жыл кешіндегі сөздері әлі күнге дейін журегімнің төрінде..Үндемей тұрс а да жүрегімнің төрінде қалатын сөзерді есіттім.. Бірақ сүйген адам соқыр дегенге енді сеніп отырмын.. Одан қандай ағаттық кетсе де жүрегім әрқашан оны ақтап ала берді.. Оны көп ойлаймын. Түсіме әр түні кіреді.
Санасам сөйлеспегенімізге 3 ай болыпты.. Оның даусын сағындым. Оған деген сағынышым бүкіл әлемді алардай. Ең өкініштісі оның орындай алмайтын уәделері. Оның уәделерін мен өзіме арман еткенмін, ол менің армандарымды өзімен қоса алып кетті. Есімде жоқ соңғы рет қашан күлгенім. Онсыз өткен күндерім тек қана мұңға, азапқа толы. Онсыз өмірімді жалғастыруға барынша тырысып жатырмын. Я ол мені ұмытсын бірақ ол менің жадымда болады.. Өйткені қателіктердің кейбіреуі менен де кетті.. Кеше түнде оған өзім хабарластым бірақ ол көтермеді... Сол кезде гі сезімді сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес......

Мен студент кезімде 1 курсты бітіріп,жазғы демалыста "Gaminator" деген игравой залға күзет болып жұмысқа тұрдым. 2-3 ай өте мен сол жерде кассир-оператор болып iстейтін Зарина есімді қызбен дос болып сөйлесіп жүрдім. Не керек уақыт өте сол кызға деген сезімім өзгере бастады,арине бұл ғашықтық сезім еді. Уақыт өте жүрек сезімі күшейе бастады. Күндіз-түні есімнен кетпей,үйге келсем,жұмысқа барғым келіп,бір сменге сол қызбен түссем екен деп,сол қызды көруге асығар едім. Сезімімді біраз уақытқа дейін білдіре алмай жүрдім. Зарина есімді қыз ұнататынымды сезген болар,менімен сөйлескісі келмей. Жанындағы бірге істейтін қыздар мен жайлы айтса (не нравится он мне,если тебе нравится сама встречайся) деп менін алдымда қатты дауыспен айтар еді. Не керек арадан 1 ай өткеннен соң,жұмыста свет өшіп қалды. Жұмысты жауып,есікті құлыптап қойдық,қасымыздағы бірге істейтін қыздар-балдар бізді оңаша тастап кетті. Сол күні 11 қараша еді.

Сол қыздың ернінен сүйген күн еді ))) Сол күннен бастап біз кездесе бастадық. Уақыт өте бір-бірімізді қатты сүйіп,бізден бақытты бұл дүниеде жан болмады... Сол сезімнен басымыз айналып 2 жыл уақыттың қалай өткенінде байқамай қалыппыз. Қанша ұрысып,екінші маған звандама мен сені жек көремін деп жүріп,екеуіміз шаңырақ көтеріп үйленіп кеттік... Әрине бұл махаббаттың құдіреті ғой. Тойдан кейін екеуіміз қайта Алматыға кеттік. Сол жерде бірге тұрдық. Келіншегімнің,арине сүйіктімнің аяғы ауыр еді яғни екі қабат еді. Ойбооой неткен шіркін,бала кезімнен жинаған бәкіл нервімді ішті. Менде жаспын ондайды бұрын соңды көрмеген,не керек шыдадым. Ұрысып қалсақ үйіне кетіп қала беретін. Уақыт өте 2012 жылы 9_шы наурызда сағат 16:24 мин.өткенде келіншегім дүниеге ұл алып келді. Сол күні өмірдің қаншалықты керемет екенін түсіндім. Әке болғаныма сенбей,қуаныштан шек жоқ еді......

Мен ішімдегі махаббат сырымды бөліссем деп ойлаймын.Бәрі менің колледж бітіріп,диплом алған күннен басталды.Менің ұнататын адамым ағамның досы,тіпті жақын досы десем де болар.Бұрындары ол кісіге көңіл бөлмейтінмін.Диплом алған күні группаластарымен,ағамның достарымен бір жерде бірге болдық.Ол кісінің мені ұнататын біліп жүрсем де, білмегендей кейіп таныттым.Сол күні ол кісі менің қасымнан шықпай,ағам ретінде жүрді.Тіпті туған ағам ондай көңіл бөлмеді.Уйге қайтатын кез келіп қалды, ал біз құрбымызды есік алдында тосып тұрдық.Ол кісі біздің жанымызда тұрып,көзін меннен алған жоқ.Содан не керек үйге әкеліп тастады.2-3 күн өткеннен кейін үйге звонда да, бір қыздың логинін сұрады.Мен бердім.Одан кейін әңгімені жалғастырып, былай деді
-сенің жігітін бар ма?
Мен: -Жоқ деп жауап бердім.

Дұрыс жігітпен жүрме оқуынды жалғастыр.Қазір көп жігіттер адал қызды жар етуді армандайды деді.Ағана айтсай мен сенің жігітім екенімді деді.Мен не дерімді білмей: -қалай айтам,мен саған аға ретінде қараймын гой.Сен ағамнын досы болсан,менің де ағамсын деп жауап қаттым.Арада біраз күндер өтті кейін түсіне бастадым ол кісіні менде ұнататынымды.Енді білмей жүрмін не істейтінімді.Сезімді жеткізсем, ағамнан бата алмаймын, бір жағынан өзім да қыз сезімін жеткізген дұрыс емес пе деп те ойлаймын.Мінезі қатал болса да, шыдай алатындай сезінем ін.Кейде оған сезімді жеткізсем, жарайды екеуміз бірге болармыз, бірақ ұзақ уақыт емес деген ойда келеді.Себебі: ол кісінің мінезі қаталдау,өз қалағанын істететін адам.Ал мен намысшылмын.Ондайды ұнатпаймын......

9-сыныпта оқып жүрген кезім. Өзімнен 8 жас үлкен әпкемнің сыныптасы Е. мектепке музыка сабағынан мұғалім болып орналасты. Менен 9 жас үлкендігі болса да, жақсы араласып тұрдық. Арада тек таныстық сыйластық қана болатын. Осылайша жиі араласып жүріп арада сезім пайда болды. Мектеп қабырғасында жігітпен кездеспеймін деген өз қағидамнан аса алмай жүрдім. Жариялы түрде қыз бен жігіт болып кездеспесек те, екеуміздің бір-бірімізді ұнататынымыз көзімізден көрінетін. Бұл ара қатынасымыз бір күні Еріктің анасы,менің сынып жетекшіме де белгілі б олды. Өзімнен сұрай келген мұғаліміме араласатынымыздың рас екенін айтсам да, ағайымды ұнататынымды жасырып қалдым. Уақыт өтіп мен 11 сыныпта оқып жүрдім. Е-мен 3 жылдың көлемінде тек дос ретінде араласып келдім. Бірақ іштей қатты ғашық болатынмын.Оқта-текте кездесіп, сырласып тұратынбыз. Оқу жылы аяқталар тұста екеуміз бір-бірімізге сезімімізді білдіріп, сөз байластық. ҰБТ өтті. Мен аттестатымды қолыма алып, ЖОО-ға кеттім.
Студент атанып, бірінші курста жүргенде жиі хабарласып тұратынбыз. Екінші курсқа өткен кезімде телефон арқылы хабар алмасудың азайғанын байқадым. Бұрынғыша ертерек оқуыңды аяқтасаң, екеуміз бір отбасын құрсақ деп армандап айтылатын әңгіме де азайды. Мүмкін жұмысын ауыстырған соң, қолы тимейтін шығар деп ойлайтынмын. Алайда бәрі бекер болып шықты.
Қысқы демалыс кезі.Жамбыл облысында уақытша жағдайлармен тұрып жатқанбыз. 13 қаңтар ескі жаңа жыл болатын. Телефон шылдыраған соң, құттықтап хабарласқан туыстар шығар деп тұтқаны алдым. Еріктің дауысы... Қуанышымда шек жоқ. Жағдай сұрасып, мерекемен құттықтап жатырмын. Бір кезде тұтқаның арғы жағынан той әуендерінің дыбысы естілді. Сұрағанымда бір досының тойында екенін айтты.Жылы қоштасып, тұтқаны қойдық......

Олар өте бақытты отбасы болатын. Бірақ, бір күні анасы ауру себебінен сүйікті күйеуі және енді ғана үш жасқа толған сүйкімді қызын тастап, бұл дүниемен қоштасты. Сәби күн сайын әкесінен «Мамам қашан қайтып келеді?” деп сұрайтын. Ал әкесі қызын жұбатып, „Қызым, мамаң өте алыс бір жерге жұмысқа кетті” деп құшақтап ұйықтататын.

Сөйте жүріп, қызы алты жасқа шыққан жылы, әкесі мейірбан, ақкөңіл бір әйелмен танысады. Бір күні әкесі қызына: “Қызым, мамаң қайтып келетін болды. Сен мамаңның түрін ұмытып қалған жоқсың ба?” деп сұрады. Кішкене сәби ары ойланып, бері ойланып, басын шайқайды. Әке қызын аяп кетті әрі бір жағынан сәл де болса жеңілдеп қалғандай сезінді. Ол әлі де бала ғой.

Дәл сол сәтте есік ашылып, әлгі әйел кірді де құшағын кең жайып, қыздың есімін шақырады. Сәл таңырқап, жатырқап тұрған қызына әкесі: „Қызым, мамаңды танымадың ба? Тез “мама” деп шақыра ғой” депті. Сәби ақырын адымдай басып барып, „мама” деп құшақтай алады .....

Өмір деген қызыққой, бірде жылатса, бірде кулдіртеді.Қандай жағдай болсада бұл біздің маңдайымызға жазылған тағдырымыз. Бұған біз бағынуга міндеттіміз.Сол тағдырыма бағынып отырған адамдардың бірі мен боламын. Басымнан не өтпеді барлығына көндім, енді бір түсте жүрген сиактымын,кашан оянатынымды білмеймін, тіпті өмір бойы оянбай кетемінба депте қорқамын.Неден бастасам екен. Осыдан 9 ай бұрын бір жігітпен таныстым.3 ай сойлескеннен кейн маған сөз салды, мен келістім. Екеуміз жүрдік, қуанышты күндерді бірге өткіздік. Мен ол кезде 2 ші курс оқып жүргенмін, сабақ бітіп, өз ауылыма қайттым, ол да өз ауылына кетті. Екеуміз 3 ай бойы телефонмен хабарласып жүрдік. Сені сағындым, кашан демалысымыз өтіп кетеді екен деп жүрдік. Солай уақытты өтті. Сабақта басталды екеуміз кездестік. Менің басым бақыттан айналды. Ол адам менің ең бірінші жігітім болатын маған сондай ыстық болатын.Мені құшағына қысып, жылы сөздер айтқанда мен барлығын ұмытып кететінмін. Солай келіп жүрді. Бір күні мені бір жаққа шақырды, мен келістім жүргенімізге жарты жылдай болып қалған кез еді. Сол күнді ешқашан ұмытпаспын сірә..... Сол күні онымен бір түн өткіздім. Екеумізде олай болады деп ойламаппыз. Жылап жібердім еріксіз.Ол мені құшағына қысты, мен итеріп жібердім. Таң атқанын күттім, көз ілмедім .Таң ата сала сол жерден алды-артыма қарамай кеттім. Қатты өкіндім,жыладым, біршама қиналдым. Жігітіммен де сөйлестім істеген ісімді мойынымен көтеремін деді. .....

Біздің танысқанымызға 10 жыл болады. Менің алғашқы және мәңгілік махаббатым болып қаларын білмеген едім. Танысқаннан кейін 5 жыл уақыт өткенде қайта кездестік. Сол уақыттан бастап кездесе бастадық. Жүректегі сезімімді жеткіздім, сол маған азап болып берілген махаббат сияқты болып көрінеді. «Сені жақсы көремін» деп жүріп, былтыр осы уақыт шамасында басқа қызға үйленді. Онымен 2 ай тұрып, ажырасты. Сосын менің жаңа ұялы номерімді тауып алып, қайта хабарласа бастады.

Жүрек ақылға жеңгізбейді екен. Солай жүргенде бір қыздың аяғы ауырап қалып, әкелері үйлендірді. Үйленгенде қағаз жүзінде емес және бірге тұрған жоқ. Ол да оның айтуы бойынша. Қашанғы жүре беремін деп, хабарласпауын сұраған едім, бірақ жүрек көнбейді. Сағынады, іздейді. Мамыр айында ұлды болды. Енді онымен тұрып жатқанға көрінеді. Басқаға ренжісем, сөйлеспей, араласпай қоятын әдетім бар, бірақ мәселе оған келгендесол әдетім ғайып болып кетеді......

Сағындым, сені сағындым..... Рас, өмірде бәрі болады.. жақсы да, жаман да... қуаныш, кайғы.. бірінің артынан бірі кезекпен келіп тұрады.. біздің өміріміз әр түрлі жолақтардан тұрады.. сүю.. ғашық болу.. ұнату.. күту..осыны жеңе білген жандар ғана бақыт шыңына шыға алады.. ол үшін сүйген адамынды бағалап оның қадірін білу қажет.. бірақ пенде болған сон шалыс қадамға барамыз.. кейін қатемізді түсінген кезде ғана өкініп жатамыз.. әрине, бір қатені жөндеуге келсе, бірі мүлде келмейді...
менде ғашық болғам..сүйгем..күткем..алі де солай..ал, ол бұны біле ме, жоқ па маған беймәлім..осы 2-3 күнде біздің жүрмей қалғанымызға 1 жыл уақыт болады.. Абылай мені тастап кеткенде өз-өзіме 1 жыл күтем кайтып келеді дегем..міне, сол 1 жыл өтті..Абылай ендігі бір қыздың сүйген жігіті, асыл арманы, өмірінің мәні болған шығар, кім біледі..біз көп уакыт жүрген де жоқпыз,агентте танысқанбыз..Абылай мені сырттай көріп жүріпті..мен ол кезде басқа баламен Мейрамбекпен жүрдім..кейін Мейрамбектің мені алдап жүргенін білдім..менімен қатар басқа қызға барып жүр екен..оны жек көріп кеттім..содан кейін мен Абылаймен жүріп кеттім..екуміз тан атқанша сөйлесетін едік..кездесіп жүрдік..2012 жылды бірге қарсы алдық..бақытты едім..тілегім, менің болашағым Абылай болсын дегем..көбі екеуін ұқсайсыңдар, бақытты жандар бір-біріне ұқсайды дейтін..мен шыныменде бақытты болатынмын..екеуміз бір қалада оқитын едік..сонғы кезде көп хабарласпайтын да болды..демалысқа келген кезде ол маған агентте жүрмей-ақ қояйық деді мен солай айтатынын сезгем.. себебі не дедім..Абылай жүріп жатқан адамдарға ұқсамаймын деді... содан мен келістім......