«Ұстазым менің ұстазым» атты эсселер байқауына! Сүйікті - ұстазыма! Ұстаз болу – жүрек жылылығын, мейірім шуағын, адамгершілік ұлылығын баланың бойына дарыту. Ұстаз білімді, еңбекқор, бала жанын түсіне алатын болса ғана, ұстаздық кәсіптің шыңына жете алатыны сөзсіз. Осындай қасиеттерді ......

Əке - асқар тау. Отбасында əкенің орны бөлек. Ол сол шаңырақтың бар ауыртпалығын көтеретін, асырап бағуға да, ұрпағына жақсы тəрбие беруге де міндетті адам. Əке - баласы үшін асқар тау. Ал əке қамқорлығы дегеніміз - отбасы мүшелерін əртүрлі пəле-жаладан қорғап, бар махаббатын сыйлау. Əке ақылымен жүру, ешкімнің ала жібін аттамай, адал ғұмыр кешу əр баланы жақсы болашаққа апарады.......

Ертеде бір асқан мерген болыпты. Атқан оғынан жүгірген аң, ұшқан құс құтылмайды екен. Аңшы үстіне өзі атқан аңдардың терісін жамылып жүріпті. Сондықтан өзінің түр-түсі де алыстан қарағанда аң сияқты боп көрінеді екен.
Бір күні мерген биік тауды сағалап келе жатса, иір мүйізі шаңырақтай иіліп, қожыр-қожыр жартастың үстінде тұрған құлжаға көзі түседі. Басқа арқарлар арғы беттегі шалғында жайылып жүреді. Мерген құлжаны атпақ болып, бір жалпақ тастың үстіне шығып, садағын кезей бергенде, өзін бір алып құс аспанға көтеріп ала жөнеледі. Мерген не де болса қапы қалмайын деп, алысып бағады. Бірақ қанша бұлқынса да онысынан ешбір пайда болмайды. Құрсаудай бүрген шымыр шеңгел қаңбақтай домалатып, қалықтап кете барады.......

Бұрынғы өткен заманда бір шал мен кемпір болыпты. Шал мен кемпір кедей болып, тұзақ құрып күнін көреді екен. Бір күні шал тұзағын келіп қараса, бір қаз түсіп қалыпты. Шал қазды тұзақтан босатып алып, бауыздайын десе, қаз шалға айтыпты:

— Мені сен босат! Менен не сұрасаң соны бір жылдан кейін ал, – дейді.

Шал мақұл көріп, қазды босатып қоя береді. Үйіне келіп, жаңағыны айтса, кемпірі шалға ұрсады. Шал:

— Қой, сен түк білмейсің! – деп, сөзін тыңдамай, жүре береді.......