Менің отбасым – әкем,әпкелерім және інім. Әкемнің аты - Нұрлан. Ол біздің қамқоршымыз, отбасымыздың тірегі. Ал анамыз болса, біздің өміріміздің сәні.......

Бір күні бір атамыз Қарағандыдан--> Жезқазғанға қайтпақшы болып трассаға машина тоқтатуға шығыпты! Бір кезде қара мерседес келіп тоқтайды! Ішінде жас бала:
-Ата қайда барасыз?
-Жезқазған шаһарына! Балам ала кетесіңбе?
-Отырыңыз ата! Ата машинаға отырған соң, аузына насыбай салып алып Нұртайға келгенде оятшы балам деп.....

Мен анамды қатты жақсы көремін. Ол ені арық дүниеге әкелген ең абзал жан.......

Бір мың тоғыз жүз және он үште жыл,
Жылдың атын биылғы сиыр деп біл.
Он төрті апрельдің сөйлеген сөз
Мешіт пен медреседен бір шыққан тіл.
Қорлықта тұрғандығын көзім көріп,
Аяумен өз әлімше.....

Көңіліңді ашар,
Жалынды басар
Жоқ жанында жолдасың.
Отырсаң аулақ,
Дерт басса қаулап,
Жұбатар қиял....

Сүю де болар,сүймес те болар?,
Несіне одан жасқанам.
Жүрекпен жүрек,үйлескен болар,
Кеудемнен еріп тас ....

Күз мезгілі басталды. Даланың бәрі сары–ала түске боялды. Ағаштардың жапырақтары түсіп, қурай бастады. Адамдар жазғы екен бақшасын жинап, қысқа дайындала бастайды. Менің анам да қысқа жақсы дайындалды. Құстар жылы жаққа ұшып кете бастады. Күз мезгілі маған ұнайды.......