Ай құлады аспаннан айдыныма,
Қуанышты ұмыттым, қайғыны да.
Жүрегімді екіге бөліп.....

Шоқтай қызыл еріндерің асыға,
Нарттай қызыл раушан тақтың шашыңа,
Әлемдегі жалғыз....

Ай, күні бар Жайықтың,
Ақ таңы бар арайлы,
Айдыны бар Жайықтың,
Әлдилеген талайды.
Даласы бар Жайықтың,
Алуан түрлі.....

Жыл ішінде он екі ай қатарласып,
бір-бірінің іздерін жатар басып.
Көктем келсе көкорай......

Шербет пе екен бұл сезім, шекер ме екен,
Басымнан бұл-бұл ұшып кетер ме екен?
Санама сіңіп қалған есіміңді
Ұмытуға ғұмырым....

Жалаңаш, Ыдығойық жердің аты
Сырғалы Дайын менен көлдің аты
Шеруші кең Қобдаға асып келіп
Монголға судай сіңді балдай батып

Жайлау ғып бір бір ауыл дара басын
Уранқай, дөрбетпенен......

Ертеде түлкі мен қасқыр айырылмас дос болыпты. Бір күн екеуі жортып келе жатып, жол үстінде жатқан бір кесек еттің үстінен шығыпты. Етті түлкінің де, қасқырдың да жегісі келеді.
Қасқыр қасындағы түлкіге:
— Ал, сен жей ғой, достым, – депті жол беріп.......