Түрік дәстүрін, салтын, әдетін, сенімдерін, басқа халықтардан айырмашылығын, қысқасы, қоғамдық мінездемесін ертегілерінде айтқан, оны бүгінге дейін әдемілеп жеткізген ұлы өнерпаз. Туған, қайтыс болған жылдары белгісіз. Өмір сүрген ғасыры да даулы. Кейбір зерттеушілер оның Әзірет Пайғамбар заманында жасағанын айтады....

Ана тілім, дана тілім ол менің,
Сол арқылы суреттеймін шежіренің өрнегін.
Дағдарысқа ұшыраса ол егер
Онда менің сол мезетте демім тоқтап , өлгенім!

Ғасырлардың қойнауынан сыр тартқан,
Ана тілім – таусылмайтын жыр, дастан.
Ана тілім – салт-дәстүрім....

Жеті ұрпақты білмейміз
Әлі күнге көбіміз.
Және бізге беймәлім
Біздің ата-тегіміз.
Ең алдымен......

Тым көңілсіз кейіпке еніп қошқыл
Түн, Аспанымнан көзді арбайды көп сылқым.
Өзің жайлы ойларымның отына,
Жаным балқып жылынамын ех, шіркін!..

Түнгі қала. Қызыл, сары түрлі шам,
Әуені ауыр айтып....

Айтқаныңды айнытпай,
Қайталайды өзiңе
Тiл қатқанмен қаймықпай,
Көрiнбейдi көзiңе.

Жаңғырық

Мұхиттардың ортасында
Аппақ тау бар, түк өспейдi
Жер шарының картасында,
Оған еш шың теңеспейдi.

Айсберг

Жалтырайды сайда,
Сынбайтын айна.

Мұзойнақ

Халқымыз табиғатты анаға теңеген. Өйткені, табиғатта тіршілік өсіп өнеді. Өзіндегі барды адамға, жануарға, өсімдікке берген. Ата-бабаларымыз миллиондап мал өсірсе де жерінің шаңын шығармай, құнарын жоғалтпай, тұнығын лайламай, Ұлы даланы мекендеген жабайы аң-құстарға, жәндіктерге дейін қамқор бола білген. Табиғатта басы артық ештеңе жоқ. Табиғат сырын терең білмей, оған немқұрайлы қарау үлкен апатқа соқтырады. Бір кездері табиғатты бағындыруды мақсат тұтып, ормандар аяусыз балталанды. Аң-құстар шамадан тыс ауланды, жер жөн-жосықсыз жыртылды. Соның салдарынан бүгінгі таңда адам баласына экологиялық апат үлкен қауіп төндіріп отыр.......

Құдыққа құлан құлаған,
Құлағанда құрбақа
Қауіп - қатерсіз ойнаған,
Ойлағанға бұл заман:
Қырда құлан жүрсе аман
Лаң, түрлі қазадан,
Бақа жаны......

Құрбан айттың таңы атты таңды оқыдық тізіліп,
Жүйкемізді жұлмалайды желден жүйрік жүз үміт.

Кейбіріміз осы жерден Жамараттың ап тасын,
Ақ шатырлы ақ қалаға қайта бұрдық...

Ана! Осынау ардақты есімді атаудың өзі қандай бақыт!Үш-ақ әріп,дүниені нұр шуағына бөлеп,жылуын бөлген Күндей,өмірдің тұтқасындай болған асыл жан – Ана.Мейлі қай ел болмасын,қай тіл болмасын «Ана» деген сөздің мәні ерекше қастерлі.
Ананың махаббаты,ананың жүрегі – бәрі-бәрі судай мөлдір,жібектей нәзік,шынайы. Оның құшағы – ең жылы.Нәзіктік атаулының жиынтығы – ананың құшағы,сондықтан да ол – сәби үшін ең жылы ұя, — деп дана халқымыз қалай айтқан десеңші?!Дүниеде ана махаббатынан қасиетті нәрсе жоқ.Адамдар – барлығы өз аналарының .....