Менің сырқат санамды сауықтырған,
Қарға қарап, қуандым жауып тұрған.
Қар астында қамалып қалса дедім,
Қу тірлігім жанымды жалықтырған.

Аспанымнан ағылған ақ қар мынау,
Ағыл-тегіл сырыңды....

О, құмырсқа, құмырсқа,
Шебер-ақсың жұмысқа
Азық жинап қуысқа,
Қол жаймайсың «туысқа»

Жүрегiмде қандай мұңым жатты екен?
Деме менi тұрақсыз.
Болар едiм,әттең,саған тәттi өлең,
Махаббатта болмайды екен сынақсыз.
Өмiр өтед өзендейiн тасып мың,
Кедергiсiн келтiрмесiн бiзге бiр.
Сенесiң бе, ғашықпын,
Айта алмайды қыз-көңiл.
Менiң нәркес жанарымнан...

Ана тілім ғажап деп айта аламын,
Жәннаттай жан балқыта жай табарым.
Шырқатып ғұмыр бойы айтар әнім -
Келеді толас таппай қайталағым.
Тозбайды сыны...

Тәуелсіздікті жырлап көңілге тигізуге болады, суретпен бейнелеп таңғалдыруға болады, әңгімелеп елестетуге болады. Бірақ, біз ешқашан майдандағы батырлардың басынан кешкендерін, жырлағандағы ащы сезімдерін, жүректегі жеңіске деген лаулаған ұмтылысты сезе алмаймыз. Оны тек сол майданның қаһармандары ғана біледі. Тәуелсіздік жолындағы күресушілердің мақсаты жақсы дайындық, күш-жігер, соғыста жеңіске жету, тәуелсіз, дербес....

70 жасар ерлі-зайыпты сотқа ажырасу жөнінде өтініш білдірді. Жасы ұлғайып қалған отағасы үндемей мұңайып тұр. Апаның да жанарынан көп жылағаны байқалады. Бұл істен шаршап шалдыққаны айдан анық.
Сот өкілі бірінші боп апаға сөз берді:
– Апа, неліктен ажырасқыңыз келеді? Себебін айта аласыз ба?
Апа орамалының ұшымен аққан жасын сүртіп тұрып:
– Мына кісі 40 жыл бойы мені қинап өтті – бұдан артық шыдар алар емеспін.
Сот залында бір сәтке үнсіздік орнады. Елу жылдық отаудың шаңырағы неге шайқалды екен? Апа не.....