Шырағымды тұтатып ап жаңбырдан,
Мен өзіңді іздеп жүргем тағдырдан
Төрт әріптен есіміңді құрап ап,
Әр тамшыға суретіңді салдырғам!

Арасында әріптердің көнерген,
Сені іздедім.....

Мен онымен қай кезде көрісемін?
Қашан?
Қашан?
Айтшы сен соны, сенім?
Мен қашанғы аңсаумен аласұрып,
жүрегімді, миымды.....

Ойларым менің ойран боп
сарқылып жүрген кезімде,
бұрқан да талқан сезімге
алқынып жүрген кезімде,
жанашырларды....

Жасымыз, бар сексеннің бесеуінде,
Сексен бес наурыз көрдім есебімде.
Біз қайта қалтақ-құлтақ етіп жүрміз,
Біздей шал бүлдірулі төсегінде.

Баланың еркелігін
шытынап, көтермейміз.
Үш жаста-ақ ел сенімін
ақтаса екен дейміз.
Ойлаймыз....

Сен менің жанарыма жас тұндырып,
өзгеге көңіл кілтін аштың күлігі.
Ошаққа отырғызып кетті мені
әне бір ұзын бойлы ақсұр жігіт.
Мен қалдым шыр......

Мен сенің әлеміңе енбедім,
Сен көрмедің алапатты мендегі.
Ләйлі болып мұңданбассың сен де бір,
Мәжнүн болып жынданбаспын мен де бір.

Екеумізсіз жылап отыр жас бақыт,
Екеумізсіз өтіп жатыр бос уақыт.
Құрбыларың білмей....

Боямасыз балғын сезім, қайда арман?
Бақыттың да табылмады дерегі.
Баяны жоқ бір ғұмырға....

Ауа болып сіңер едім өкпеңе,
Өкпелеме, өтінемін,
«Кет» деме!
Мені жұтып тыныстасаң болғаны,
Маған басқа керек емес ештеңе!

Аптап күнде ыстық буға қастасып,
Су боп енсем таңдайыңмен.....