Суық һәм сүркейлі Шығыстың желі...
Ауыр бір ойларға шомған –
Мен мәңгі сүйемін....

Жүректі шерлі қозғар мұң,
Жұтылып батса тозған күн.
Түсімде тұман.....

Тағы да бетіңді аштым көк дәптерім,
Күйбеңін жаза берем, соқтап ненің?!
Өз жолыма адасып.....

Саған деген сағыныш батты жанға,
Көтермейді көңілді шат-думан да.
Аспанына асыққан перизаттай,
Кете бардың оранып ақ тұманға.
Күміс бояу сәулелі.....

Бұл Есiл - аспанның көз жасы,
Гүлдердi сүйдiң тiрi деп,
Шырыны шөл басқан,
- қайыңның сырғасын...
Аспанды таптаған.....

Таза жоқ тат шықпайтын күмісінен,
Өзінің әркім риза жүрісінен.
Бір шаттық, бір қапалық екеуі егіз,
Бірісі айрылмайды бірісінен.
«Нені ексең, соны аларсың» деген нақыл,
Таппай ма өркім өзі.....

Шардарбек, ағайын ең асыл затты,
Білерсің сынап айтқан саясатты.
«Құйрығын жатқан жылан баспа» деген,
Бұрынғы естіп пе ең нақлиятты?
Мақтасаң жақсы бір ат.....

Шарасына шуағы толған Ай, Күн,
Қуанышы бола біл,
болма қайғым!
Аясында Аспантау аяулы....

Қаладағы, қайдағы сайқалға еріп,
Періштем-ау, кетерсің сайтан болып.
Айлы түнде, ауылда.....