Мана сен трамвай ішінде
Бола қап ойланған пішінде,
Таяқты әжейді көрмедің,
Түрегеп орныңды бермедің,.....

Тірліктің науаты аз да,
Тұзы басым.
Ішінде миллионның жүзі масыл.
Жайлауда жатып алып,
Құр бекерге
Қалада тұрғандарға қызығасың.
Қосылып техника дүрмегіне,
Қырық жыл шаһарда өмір сүргеніме.
Қаланың берер едім он хауызын
Жайлаудың оймақтай-ақ бір көліне.
Досыңның бұл сөзіне тақпа кінә. .....

Тауысып барлық амалды,
Күрсініп ғалым дем алды.
Мақалдың кебі сотталды,
Эпостың көбі қамалды.
Күресіп өлген хандармен,
Хандарға жақын жандармен...
Қалдық та бардық Бір ғана
Қарақасқа атты Қамбармен!
Сақалын сипап шалдарым,
Колхозға берді малдарын. .....

Ерініне кезерген
ЬІсқырығын қыстырып,
Бас төреші — Жел деген
Тұр төбеде ысқырып......

Әлі есімде:
Он үш-он төрт жастамын,
Шиден үшкір жебе жасай бастадым.
Жасыл талды иіп-иіп,
Екі ұшын
Тарамыспен тартып байлап тастадым.
Таң қалдырып өнеріммен көргенді,
Адырнасын керудейін кергем-ді.
Атқанымды дәл тигіздім,
Сөз бе екен .....

Серік болып Салыққа,
Барып едім балыққа.
Алабұға, ақ шабақ
Берді маған көп сабақ.
Қармағыммен ойнады,
Жемімді жеп қоймады.
Талай-талай қатырды,
Міне қалтқы батырды.
Жайлап тартып сағаға,
Сып еткіздім жағаға......

Ашық аспан, таза ауа,
Айнала қар етектен.
Екі бала түс ауа.....

Туды-өлді
Туды-өлді ұл тағы.
Түнек тірлік.
Атпай қойды құл таңы.
Өзі түгіл,
Сөзін қамап халықтың
Жарлық берді Түркияның сұлтаны.
— Сақ болмасам патшамын мен несіне?!
Тақ болмаса,
Бақ болмайды несібе!.....

— Уа, халайық, халайық,
Сөзге құлақ салайық!
Кім жөнінде, не жайлы
Әбден ұғып алайық!
«Жау жүрекке өлермен
Жан емеспін көнер мен.
Жігіт болсын, шал болсын,
Жеңіп алсын өнермен»,—
Деп ақылды ханшамыз,
Бас берсек те қаншамыз,
Бір тіл қатпай ешкімге,
Бәйік болдық баршамыз.
Сертінде сол қалмақшы,
Көпке салмақ салмақшы.
Сөйлеткеннің ғана ол
Сүйген жары болмақшы.
Азаматты пішінді,
Ақылы мол кішіңді........

Керегіне жұмсай алмас күшін де
Кемшілік бар үлкенімде, Кішімде.
Сәл ертерек ошағының оты өшкен:
Қазақтардың бір қайнауы ішінде!.....