Көтеріп күннің от лебін,
Көгімнен түсті көктемім.
Жылыта келді елімді,
Жібіте таудың бөктерін.

Көтеріп күннің от лебін,
Көгерте күнгей......

Көктем, сен қашан келесің?!
Мен сені сағындым...

Күн нұры ойнаған күніңді сағындым,
Бұлбұлы сайраған түніңді сағындым,
Бәйшешек, сарғалдақ, жауқазын, қызғалдақ,
Жыл сайын теретін гүліңді сағындым...

...Қар басқан қайыңның шынтағы тұр сынып,
Теңселген теректер түнімен....

Өкпелеме.Жылама,көкем,ертең,
Гүлге орайды көркіңді көктем ерке.
Құсым ең қиялымда көп көретін
Түсірген сені кімдер көктен ерте.

Тығылса деп алқызыл ұртыңа үміт,
Бір күні әлей,ай да аппақ,бір күні ұлы.
(Білем саған дәл мендей ынтық ымырт)
Ғалам кезген күлкіңнен.....

Күзден Көктем іздеп жүрем, Қыстан Жаз!
Бұлт үркітіп, мамырлайды ұшқан Қаз.
Түн келгенде аспан жақтан үркектеп,
Мұң жұлдызым жүрегімде қыстайды аз.

Жұлдыз үркер, дауысынан байғыздың,
Хатын күтем, түн.....

Қар еріді,
жылғалардан су ақты,
бұлбұл сайрап.....

Күліп жүргенмен, көпке сыр айтпай,
Өлең ғана еді ет жақын.
Өктем өмірге өкпесін артпай
Көктем боп жырлап өтті ақын.
Бағыңды қонған бағалай алсаң,
Жылжытар алға.....

Көктем мезгілі - жыл мезгілдерінің ішіндегі ерекше мезгіл. Себебі: бұл мезгілде тіршіліктің жаңару кезеңі басталады. Қыстың суығы кетіп, қар еріп, жер бетінің көгеретін кезі. Көктемнің белгісі болып есептелетін бәйшешек гүлі шығады. Сол сәттен бастап күн жылынып, шөптер, түрлі гүлдер шыға бастайды. Баулардағы, көшелердегі, үй маңындағы ағаштар бүршік атып, түрлі-түсті гүлдер көздің жауын алады. Дихандар......

Жыл ішінде он екі ай қатарласып,
бір-бірінің іздерін жатар басып.
Көктем келсе көкорай......

Тереземнен сыңсиды үні жел қыздың,
Меңіреу бақ мелшиеді тағы үнсіз.
Кеудесінен барады аунап мезгілдің,
Қары жұқа, қасіреті қалың қыс.
Әлдеқайдан келе....