Екінші дүниежүзілік соғыс 1939 жылы Германияның Польшаға шабуылымен басталды.Олардың жетекшісі Адольф Гитлер Германияда қатаң тәртіп орнатады. Гитлер КСРО-ны басып алу мақсатында «Барборосса» атты жоспар құрады. Ең алдымен КСРО-ның батысына шабуыл жасап, Украина, Белоруссия, Ресейдің еуропалық бөлігі Мәскеуге дейінгі аумақ түгел жаудың қолында қалады. Ал КСРО-ның әскері кері шегінеді.Себебі: соғыс басталғанда репресиялық уақыт болған.Сол кезде ең жақсы деген офицерлер ату жазасына кесілген болатын. Соның әсерінен армияны басқаратын талантты командирлер қалмады. Кейін шегінген әскер Мәскеуге 25-30 шақырым таяп келді.Мәскеу тұрғындары түгелдей сапқа тұрып қорғауға шықты. Осы шайқаста Қазақстанда құрылған 316-атқыштар дивизиясы қатысады. Бұл дивизияны генерал-майор И.В.Панфилов басқарады.И.В.Панфилов Мәскеуді қорғау кезінде үлкен ерлік жасап қаза табады. Панфилов қаза тапқаннан кейін дивизия жауынгерлері өздерін панфиловшылар деп атаған. 28 батыр жаудың 20, содан кейін 30 танкісін 4сағат бойы қалаға жібермей ұстап тұрып қаза табады. 28панфиловшылардың барлығына Кеңес Одағының батыры деген атақ беріледі. Осы Мәскеу үшін шайқастарда белгілі қазақ батыры аға- лейтенант Бауыржан Момышұлының басқарған батальон жауынгерлері үлкен ерлік көрсетеді. Мәскеу үшін шайқастарда Мәлік Ғабдуллин, Төлеген Тоқтаров т.б. жауынгерлер мемлекеттік наградаларға ие болған. Ұлы Отан соғысы тарихында қаһарман қала – Ленинградты қорғаудағы және азат етудегі кеңес халқының ерен де ерлікке толы батырлығы ерекше........
Бiздiң жүрегiмiз темiр емес. Бiрақ бiздiң кек отымыз қандай темiрдi болса да ерiтiп, күйдiрiп жiбере алады. Бiздiң үрейдi жеңетiн ең күштi қаруымыз бар,ол – Отанға деген сүйiспеншiлiк. Бауыржан Момышұлы Соғыс... Осы сөзді естігенде жан дүниемді қорқыныш сезімі билеп, жұдырықтай жүрегім кеудеме сыймай атқақтайды. Міне, соғыс дауылының бізден алыстап бара жатқанына да 71 жыл толмақшы. Әрине, ауызға айтуға оңай.... Бұл соғыс қаншама боздақтың жанын қиды, қаншама ананы жесір қалдырды, қаншама баланың ең бір қимас кезеңі балалық шағын ұрлады. Ұлы Отан соғысы...Бұл сол кездегі қайсар халқымыздың ержүректілігі мен төзімділіктерін паш ететін, тарихта мәңгі қалатын күн. Иә, содан бері 71 жылға жуық уақыт өтсе де ешкім де, ешнәрсе де ұмытылған жоқ. Немене жетістің, бала батыр, Қариялар азайып бара жатыр. Бірі мініп келместің кемесіне, Бірі күтіп, әнеки жағада тұр, - деп тебіренген Мұқағали мұңында жұмырбасты пенде үшін теңдессіз құндылық,ұрпақтар қимастығы мөлдіреп тұр. Аталарымыздың жанымен, қанымен, терімен, көз жасымен, күшімен, ісімен, ерлігімен атаның туын жықпай, ананың намысы үшін туған жердің топырағын жауға таптатпай, қасық қаны қалғанша беріспей, жаудың тауын шағып, өз туымызды тігіп, жеңістің таңбасын басқан күн- Жеңіс күні. Бқл күннің толғағы ащы болса да, болашақ ұрпақтары үшін қуаныш төгілген күн. Сондықтан бұл Ұлы мереке. Оққа ұшқан қарулас жолдастарының аманатын арқалап, аман оралған ардагер аталарымыздың өздері қорғап, терімен, қанымен сыйлаған Жеңіс күнін ұрпақтары ұмытпақ емес, тіпті оны тарихтың ақтаңдақ беттері де ұмытпайды. Ол- өмірдің заңы. Біз Ұлы Отан соғысындағы жеңіске ештеңеге теңеспейтін ғажап күшпен жеттік. ......
Тәуелсіздік! Біз тәуелсіздікке аталардың қаны, бабалардың арманы, ұрпақтардың сан ғасырлық күресінің арқасында жеттік. Қазақ қазақ болғалы қаншама жаугершілік пен қиыншылықты, қаншама қасірет пен қанды қырғынды, қаншама қара зұлмат пен тоқырауды басынан өткізді. Халақымыздың тарихына үңіліп, өткеннің естелігін таразыласақ менің халқымның көргенін, басынан кешіргенін ешбір халық көрмеген екен. Жоңғардың шапқыншылығынан құтыламын деп Ресейдің қоластына паналағанда басқаға тәуелді боламын деп ойламаған еді. Қытай мен жоңғардан құтыламын деп Ресейдің отына түсерін аңғал халқым сезбей де қалды емес пе? Талай шұрайлы жері мен құнарлы өлкесін өзгеге беріп өзегі өртенсе де, сенімін жоғалтпады. Еркіндік үміті кешегі өткен Сырым, Махамбает, Кенесары сынды батырлардың көтерілісі кезінде жандана түсті. Бірақ бұл үкілеген үміт ұшқыны ер рухты батырлардың ажалы мен қазақтың қайғысын басынан кешіргенде жалыны өшкен оттай төмендеген кезеңдерді де өткізді. Кеңес үкіметі орнаған жылдары қолына қалам алып күрескен қазақтың зиялылары Сәкен, Ілияс, Ахмет, Мағжан ағаларымыздың арманы да елімнің еркіндігі мен халқымның тәуелсіздігі үшін болған күрес емес пе еді?! Ұлтым деп еңіреген Алаш арыстары да, қазақтың азаттық, бостандығын жырлаған, кеңес үкіметінен көп нәрсені күткен ағалардың үміті де ақталмай кетті. Олар екі жолды таңдаса да, екі майданда күрессе де ,армандары бір, үміттері жалғыз-қазақтың еркіндігі еді. Қазақ халқының кеудесіндегі оттың жалыны төмендегенмен, жүрегіндегі сенім ұшқыны өшпеген еді. Талай дауылды топандар мен қаралы қырғындардан аман қалған халықымның еркіндікке деген сенімі жоғалмады. Еңсесін көтеретін күнді асыға күтті, күресін тоқтатпады, сергелдеңге түссе де сенімін жоғалтпай, желтоқсанның ызғарында жас қыршын жауқазындарын үсікке шалдырып, аңырап қалған кезеңді көрді. Міне, талай батырдың күресімен, талай ақынның жырларында жырланып, талай қазақтың қанымен жеткен Тәуелсіздікке 25 жыл болып отыр. Осы 25 жылдың ішінде еліміз жылдар бойы жетпеген жетістіктерге, шықпаған белестерге шықты. Еленбеген ерліктері ескеріліп, айтылмаған ойлар айтылды. ....
«Алдыңғы жақсы артқы жасқа тәлім айтпаса,ел болғаның қайсы?» деп қазақтың ұлы жазушысы Мұхтар Әуезов айтып өткендей біз өзімізден үлкендерден үлгі-өнеге алып,ал кішілерге тәрбиелік қағидаларды көрсетеміз. Дүние есігін ашқаннан бастап ана сүтінен нәр алып,әке өнегесін тыңдап,тал бесіктен бойымызға нағыз тәрбие жиямыз. «Отан отбасыдан басталады» демекші, отбасының әр адам өмірінде алар орны бөлек деп ойлаймын.Әрине,тек отбасы емес, дос-жаран мен ұстаздардың да атқарар рөлі зор.Мектепке барған кезде де өзімізге керек мәліметті жинап,болашағымызды ойлауымыз қажет.Себебі,он бір жыл көзді ашып жұмғанша өте шығады екен.Осы уақыт ішінде сабақты жақсы оқумен қатар,достарымыздың арасында да сыйлы бола білу қажет деген ойдамын.Дос арасында сыйлы болу-жаман қылықтармен алда болу емес,керісінше ақылдылықпен,жақсы мінезбен,қайырымдылықпен өмір сүре білу.Дегенмен,қазіргі жаман әдетке салынып,болашағын ойламайтын жастардың әрекетін көргенде ішім ашиды.Біз жастар қазірден,тіпті,бала кезден ел үшін қандай іс жасай аламын,қалайша ата-анамның абыройын асқақтатамын деген сұрақтарды миымызда қорыта білуіміз керек деп есептеймін.Себебі, туып-өскен жеріміз бен мәпелеп өсірген ата-анамыздың орны бәрінен жоғары тұрады.Қандай жағдай болмасын ұлтымызды жоғалтып алмауымыз керек.
Әр баланың өміріндегі ең маңызды жан-ата-ана.Біздің мінезіміз бен қылықтарымыздың басым бөлігі сол кісілерге ұқсайды.Өзіміз байқамасақ та,біз көп жағдайда ата-анадан көрген іс-әрекеттерімізді қайталап жататын секілдіміз.Сондықтан отбасы құру,отбасындағы бала тәрбиесі жөніндегі проблемалар әрдайым өзекті деп ойлаймын.Қазіргі таңда байлық,атақ-абырой сияқты түкке тұрғысыз заттарға ғана қарап отбасы құрып жатқан жастар бары рас.Ал адам байлықтан да жалығатын күн жетеді.Дегенмен отбасы құрған адамның ойы жан-жарымен самай шашы ағарғанша бір болып, қиындыққа мойымай, саналы ұрпақ тәрбиелеу болады деп ойлаймын.Өкінішке орай жастардың ойы адами қасиеттерге жетпек түгілі, көк қағаздан әрі асатын түрі жоқ.Ал бұның арты әрине жастардың ажырасуымен аяқталады.Ал ортадағы баланың жағдайы тіптен қиын деп ойлаймын.Менің ойымша баланы бір адам тәрбиелеген жеткіліксіз.Бала отбасында кімнің қандай рөл атқаратынын,қандай міндеттері бар екендігін фильмдер мен кітаптардан ғана емес, өмірде де көруге құқылы......
Біз соғысты көрген жоқпыз... Алайда тарих қойнауына кеткен сол зұламат жылдар жайлы ел дегенде езіліп, жұрт дегенде жұмылып, жерге тер төгіп, халыққа қан төгіп қызмет еткен, Отан алдындағы борышын адал өткерген майдангерлеріміздің, тыл ардагерлерінің естеліктерінен қанықпыз.
Анасы бауыр еті баласынан, отбасы тірегі мен сүйеніші болған азаматынан айрылған, жас аруды жесір, жас баланы жетім етіп, даланы қанға бөктірген соғыс - Фашистік Германияның, оның басында тұрған Гитлершілердің қанқұйлы әрекетінің жемісі екеніне тарихтан қанықпыз. Жер жаһанды жалмап, "тұлымдыны құл етсем, бұрымдыны күң етсем" деген дұшпанның басты мақсаты орындалмады. Елі үшін аянып қалуды ерлігіне сын, жұрты үшін аянуды жігіттігіне сын деп ұғынар ерлер барда қай дұшпанның болмасын пиғылы орындалмақ та емес еді.
Тумысынан ерлік білекте емес, жүректе екенін ұғынып өскен қазағымның ұл-қыздары да Отан қорғау жолында жан алып, жан берісті. Ықылым заманнан бері ата-бабасының үкілі найзасының ұшымен, жүректен шыққан ерлік ісімен аман сақтап келген туған жерін жау табанына таптатуға олардың намысы жібермеді.Тағдырдың өзі Ұлы Отан соғысының қаһармандарын біздің елімізде туғызып,олардың атағын өзімізде ғана емес, өзге елдерге де шығарғаны - ерлік қазақтың қанына сіңген асыл қасиет екенінің тағы бір дәлелі.Ерлік пен елдікті жырлаған батырлық дастандарды естіп өскен аға буын қазақтың қасиетті ұғымы намысты ту етіп, жауға қарсы тайсалмай ұрыс салды......
ВВЕДЕНИЕ Правоохранительные органы обязаны делать все необходимое для обеспечения сохранности государственной, коллективной и индивидуальной собственности, охраны чести и достоинства граждан, вести решительную борьбу с преступностью, предупреждать любые правонарушения и устранять порождающие их причины. Одной из важнейших задач правовой науки является вооружение правоохранительных органов государства действенными средствами и методами борьбы с преступностью и ликвидация порождающих ее причин. Решение этой задачи в значительной степени зависит от уровня развития уголовно-процессуальной науки. При этом на общем фоне усиления борьбы с преступностью уголовно-процессуальное законодательство должно сохранять исходные тенденции развития судебной, прокурорской и следственной практики, связанные с демократизацией и гуманизацией уголовного судопроизводства - усилением гарантий, прав, законных интересов и свобод личности, повышением роли и независимости суда при осуществлении правосудия, расширением и укреплением института защиты по уголовным делам, коренным улучшением прокурорской и следственной работы, созданием гарантий законности и справедливости судебных решений. Все вышесказанное достигается путем совершенствования доказательственного права, которое составляют нормы уголовно-процессуального права, устанавливающие, что может служить доказательством по делу, круг обстоятельств, подлежащих доказыванию, на ком лежит обязанность доказывания, порядок собирания, проверки и оценки доказательств. Понятие “доказательство” и “доказывание” используются в теории доказательств в нескольких значениях. Доказательство, в процессуальном понимании, это сведения о каких-либо фактических обстоятельствах дела, полученные в установленном законом порядке. Доказательство - это и определенный логический прием рассуждения, когда на основе установленных обстоятельств утверждается или отрицается наличие какого-либо обстоятельства. Собственно, именно от наименования этого логического приема берет свое начало использование понятия “доказательство” в уголовном процессе, поскольку здесь на основе установления обстоятельств происходит опосредованное познание обстоятельств, прошлого события. В науке о доказывании используются достижения различных наук, в том числе логики, психологии, криминалистики, судебной медицины, психиатрии и др. Важную роль в развитии теории доказательств играет изучение следственной и судебной практики. Предлагаемая работа представляет собой исследование некоторых проблем общей теории доказывания, т.е. практической деятельностью следователя, суда по установлению истины. При написании работы я использовала действующее законодательство, литература по уголовному праву и уголовному процессу, по криминалистике, специальные литературные источники, относящиеся к определенным разделам теории доказывания и других наук, достижения которых используются при доказывании в ходе уголовного судопроизводства. ГЛАВА I. ДОКАЗЫВАНИЕ. ПОНЯТИЕ И ОБЩАЯ ХАРАКТЕРИСТИКА 1.Понятие доказывания Доказывание состоит в собирании, проверке и оценке доказательств с целью установления обстоятельств, имеющих значение для законного, обоснованного и справедливого разрешения дел. Доказывание, в пределах своих полномочий, осуществляет лицо, производящее дознание, следователь, прокурор, судья, суд. Право участия в доказывании имеют подозреваемый, обвиняемый, защитник, общественный обвинитель, общественный защитник, а также потерпевший, гражданский истец, гражданский ответчик и их представители. К участию в собирании и проверке доказательств привлекаются эксперты, специалисты, понятые и другие, которые в порядке, установленном законом, выполняют определенные процессуальные обязанности. Собирание и проверка .....
В 1991 году произошел перелом в исторической судьбе народов Казахстана. Страна взяла курс на построение нового независимого суверенного государства, основан¬ного на принципах единства народов, социальной спра¬ведливости и консолидации всех сил общества на пути рыночных экономических преобразований. Это был смелый, по сути, революционный шаг, не име¬ющий альтернативы: на базе социалистического админис¬тративно-командного управления — построить новую сис¬тему хозяйствования, адекватную рыночной экономике. За четырнадцать лет суверенный Казахстан пережил глубокий экономический кризис и связанный с ним небывалый рост цен на все товары и услуги, ранее невиданную безработи¬цу и, как результат, значительное ухудшение уровня жиз¬ни населения. Сегодня с удовлетворением можно отметить, что мно¬гие трудности остались позади. В результате неуклонно¬го следования выбранному курсу реформ кризис по суще¬ству преодолен. За последние годы наблюдается рост объе¬ма промышленного и сельскохозяйственного производ¬ства, восстанавливают свои производственные мощнос¬ти приватизированные предприятия, вводятся новые про¬изводства, развивается малый и средний бизнес, налажи¬вается работа и других жизненно важных сфер. В связи с этим, достигнуто положительное сальдо платежного ба¬ланса, значительно снизился и продолжает снижаться уро¬вень инфляции, стабилизирован курс национальной ва¬люты — тенге, улучшается финансовое положение государ¬ства, сокращается число безработных. Все это дает воз¬можность народу Казахстана быть уверенным в завтраш¬нем дне.....
ВВЕДЕНИЕ Современная экономика чрезвычайно сложна, она призвана формировать условия для самых разнообразных видов жизнедеятельности людей. В зависимости от того, как организована экономика, на каких принципах эта организация строится, можно определить, какие задачи она в состоянии решить, какие интересы общества, различных социальных групп она может удовлетворить. Волею судьбы Казахстан оказался в числе стран, переходящих от социализма к современным формам организации общественной жизни. Этот «переходный этап» в нашей республике совпал с объявлением государственной независимости, становлением государственности. Становление государственности – сложный исторический процесс, сопровождаемый, как правило, неурядицами в социально – политической жизни. К счастью, в Казахстане удалось сохранить относительно спокойную социально – политическую обстановку, межнациональный мир, что дало руководству республики возможность сосредоточить свои основные усилия на реформировании экономики [1]. Саму идеологию экономических реформ Казахстан унаследовал от прежнего Союза: отказ от плановой экономики и переход к рыночной экономике. Ещё до провозглашения государственной независимости была разработана Программа стабилизации экономики и перехода к рынку (1990 г.). В последующем практически каждый год появлялись правительственные программы под разными названиями, направленные в основном на формирование основ рыночной экономики. В данном случае не имеет значения, что из-за невиданного в истории экономического кризиса эти документы приняли ещё и ярко выраженный антикризисный характер. Главное в том, что казахстанское правительство не отступило от первоначального замысла – перехода к рыночной экономике[1]. Успешное реформирование нашей экономики и её перспективы невозможно представить без целенаправленной экономической политики государства, где бы было найдено оптимальное «распределение функций» между свободными силами рынка и государственным регулированием хозяйственной жизни. Такой подход особенно важен в условиях Казахстана, где историческая память населения тесно связана с преобладающей ролью государства во всех сферах жизни, в том числе и в экономике. 1 ПРИЧИНЫ ВМЕШАТЕЛЬСТВА ГОСУДАРСТВА В РЫНОЧНУЮ ЭКОНОМИКУ.....
