ВВЕДЕНИЕ По форме государственного устройства Республика Казах¬стан является унитарным государством. Как унитарное госу¬дарство Казахстан характеризуется единой, политически одно¬родной структурой, состоящей из административно-террито¬риальных единиц, не обладающих своей собственной государ¬ственностью. В Республике Казахстан существует единое гражданство, единое законодательство, единая система государственных ор¬ганов. В Конституции закреплено, что унитарность и территори¬альная целостность, форма правления республики не могут быть изменены. Независимость Казахстана не сводится только к первой половине последнего десятилетия стремительно улетающего в прошлое века. Та, порой драматическая, порой милосердная судьба нашего народа, что уходит корнями в многовековую толщу истории, всегда была пронизана стремлением к независимости. Вне этого живого исторического действия, вне этих мучительных по своему напряжению поисков сотен поколений трудно оценить масштаб и ответственность задач, поставленных самим временем перед сегодняшним Казахстаном. Независимость Казахстана «писалась» не с чистого листа, а имеет древние традиции, Нам необходимо вглядеться в прошлое, чтобы понять настоящее и увидеть контуры будущего. То, о чем мечтал Абылай в грозовой степи восемнадцатого столетия, за что погиб Кенесары в драматическом девятнадцатом веке, что проектировал Букейханов накануне тоталитарного геноцида, - все это не перечеркнуто и не кануло в Лету. Все эти поиски и мечты воплотились в тот исторический день - 16 декабря 1991 года, когда был принят конституционный Закон „О государственной независимости Республики Казахстан". За десять лет мы обрели все атрибуты полноценной независимой государственности. Понимая значимость института гражданства, уже через четыре дня после провозглашения независимости мы приняли Закон „О гражданстве Республики Казахстан". Казахстан начал переход к новому, неизвестному обществу, имея опыт конституционного строительства только одной социалистической модели. За годы Советской власти сформировались особое политическое, правовое сознание людей, стереотипы мышления, отношения между социальными группами, классами, национальностями, личностями и т. д. Теперь все это ушло в прошлое, но остались люди со своими взглядами, интересами, привычками, укладом жизни. В этих условиях естественно возникновение противоречий социального, политического, экономического характера, что прямо и непосредственно отражалось на конституционном законотворчестве......
Жойылсын жалғыз сөз соғыс деген, Оқдаусы мәңгілік жойылсын. Бомбаның орнын тегістеген, Күректер музейге қойылсын Соғыс, соғыс. Қандай суық сөз бұл! Сол сұрапыл жылдарда қанша азамат жер құшты, қанша бала әкесінен, қанша ана баласынан, қанша ма үй тірегінен айырылды. Ауылдан сән, өмірден мәнкетіп,сұрықсыз бір дүниеге айналды. Соғыс миллиондаған адамдардың өмірін қиып, жүздеген қала мен елді мекендерді тып – типыл етті. Сөйтіп соғыс әрүйге, әр отбасының өміріне жазылмас жараның ізін қалдырды. Ұлы Отан соғысы Кеңес Одағы халықтарының тарихындағы қасіретті бет қана емес, сонымен қатар ол халықтарымыздың теңдесі жоқ ерлігі мен қажыр - қайратының, бірлігінің дәлелі еді. Менің атам Жалбыров Жағыпар Жалбырұлы 1939жылы аттанған екен. .....
Ата мен әжемнің ойлы әңгімелерін ұйып тыңдап, санаға тоқығанға не жетсін?! Нағашы атам Қазиев Оржанның да кеудесі сыр сандыққа толы.Ол үнемі бізді әңгімеге тартады.Солардың бірін паш етейін. Ұлы Отан соғысы басталғанда мен бес жастағы бала едім.Бір күні біздің ауылдың ортасына көп атты кісілер жиналды.Ауылдың бар адамы жиналып шулап, жылап жатыр. Тіпті, үлкен шалдарға дейін кемсеңдеп,әлдебір ағалармен қимастықпен қоштасып, «қарақтарым,жортқанда жолдарың болсын, Қыдыр баба қолдап жүрсін» деп бата қылып шығарып салып жатыр екен.Мезгіл желтоқсан айының іші болса керек.Жерде қар бар. Көк атты жортып,ауылдан ұзай берді.Бір кезде менің ағам Қазиев Серғазы астында өзіміздің жүйрік жирен бие,қайырылып шауып келіп мені ат үстіне көтеріп алып, сүйіп-сүйіп: «аман бол,әлі ертең сен жігіт боласың»деп маңдайымнан иіскеп,қайта жерге түсіріп манағылардың артынан шауып кетті.Ауыл адамдары кетіп бара жатқандарды көз ұшына шығарып салмай,үйлеріне қайтар емес.Мен де тосын жайға таңырқап, есік алдындағы күлдің үстіне жалаңаяқ шығып тұрғанмын.Соны байқаған ағайым мені қимай, аяп оралған беті екен.Әлі есімде.«Мына ит тоңып қалды ғой» деді.Бұл мен көрген бір көрініс.Ол кезде біздің ауыл №17ауыл совет деп аталады.Үш кішкентай Социнал, Коммуна, Чапай атты колхоздардың басын құрайды.Орталығы біздің ауыл-Коммуна колхозы.Ол кезде біздің ауыл Мақат ауданына қарайды.Әскери комиссариат Доссорда. Жаңағы кеткендер сол жерден аттарын қайтарып өздері майданға аттанбақ. Кейін есейгенде естігенімдей бұл кеткендер шамасы 25 адам болса керек......
Ұлы Жеңіске биыл 75 жыл толып отыр. Жеңіс! 1945 жылдың 9-мамыры күні дәл осы шаттық хабарды естіп тұрып, бүкіл әлем теңселіп кетті. Жер жүзі халықтарының жүректері қуаныштан лүпіл қақты... Кеңес Одағының тұрғындары 5 жыл бойы күндей күркіреген соғыста – 1418 күн мен түндерде, бүкіл жігерімен Жеңіске ұмтылған... Миллиондаған адамдар мерт болды. Миллиондаған адамдар мүгедек болып қалды. Миллиондаған адамдар бет алдына босып кетті. Бірақ бәрібір Берлингтегі рейхстаг үстінде жеңіс туы желбірей көтерілді. Осы жеңісте Қазақстаннан шыққан қаһарманмен жауынгерлердің қанымен, жанымен мына жарық өмір үшін аянбай ұмтылған зор үлестері бар еді. Сөз соңында айтарым, мен туған өлкемізде осындай батыр рухты қазақтың бар болғанын мақтан етемін. Баласы Махамбеттің айтуынша Иманғали Тасмағамбетов Атырау облысының әкімі болған кезде Елбасымыз алдына «Халық қаһарманы» атағын беруге ұсынған екен. Ол мәселе аяқсыз қалған. «Неге аяқсыз қалған?» деген сұрақ мені мазалайды. Былтырғы жылы Атырау қаласында көше аты берілген екен. Мұның өзі көңілге қуаныш ұялатады. Алайда Қазақстан тарихы беттерінен лайықты орын алса, тіпті деректі фильм түсірілсе, халық Рақымжан Қошқарбаевты қалай таныса Кенжебай Мәденовті де солай таныса деймін. Әлі де болса іздестіріп өмірінің әрбір сәтін жүйелеймін. МХК – де қызмет атқарып жүрген кезіндегі атқарған істерін де зерттеймін. Бір деректерден құпия түрде Ағылшын - Ауған соғысына жіберілді деп естідім. Бірақ мұның беймәлім жақтары көп. Осы деректер менің қызығушылығымды оятады. Алайда Кенжебай атаның Ұлы Отан соғысында көрсеткен ерліктерінің өзі үлкен бағаға ие болуы керек деп ойлаймын. Өйткені «Атаға қарап ұл өсер» дегендей жас ұрпақ аға буынға қарап сап түзейді емес пе? Бүгінгі күннің жас ұрпағы атынан менің ұсынысым ел ағалары ол ерлікті бағалап Кенжебай атаның ел тарихында елеулі орын алуына, «Халық қаһармандарының» қатарына енуіне септігін тигізсе ата - бабамыздың аруағы бір аунап қалар ма еді?! Біздің жерлестеріміз майдан даласында ерлікпен шайқасқан......
«Жастар – біздің болашағымыз. Оларды жаңа заманда өмір сүруге үйрету – біздің міндетіміз.» Н.Ә.Назарбаев
Еліміздің алға қадам басуының негізгі тұлғалары, қараңғы түнекте күн тауып берер жұлдыздары, келер болашаққа ел мәдениетін жеткізушілер – олар әрине жастар. Еліміздің басты байлығы да, болашағы да жастардың қолында. «Жігітті ер қылатын да әйел, жер қылатын да әйел» деген секілді, туған жердің гүл боп өсіп дамуыда, күл боп солып қалуыда жастардың санасынан қорытыла шыққан ой мен істе. Ал сол жастардың гүл болуына үлкен септігін тигізетін халықтың ауызбіршілігі. Бір қара шаңырақ астында жұмыла түйінделген шешімнің асар асуы, жетер белесі де жеткілікті. Ел болашақтарына қол ұшын тигізбеген халықтың жағдайы мұхитқа батқан кемедей. Осы орында жастар, қазіргінің ертеңге бастаған көпірі болса, қолдаудың не қажеті бар? Оқу – білімін жетілдіріп, ешкімнің көмегінсіз – ақ жете алмай ма? Сан түрлі сұраққа, менде сан түрлі етіп жауап беруге тырысайын. Сіз алдымен қолдау сөзінің қандай мағынада қолданып тұрғанын анықтап алғаныңыз дұрыс. Енді бірі қолдауды моралді түрде қажет етсе, енді бірі физикалық сипаттан қажет етеді. Оқу – білімді жетілдіруге үлес қосапайтын болса, көзі ашық, көкірегі ояу білімді ұрпақ қайдан шығады? Сол себептен, әрбір ел, мемлекет, халық өз алдына жарқын мақсат қою керек секілді. Ол мақсат – жастардың білім қиырына жету жолын салуға қол ұшын созу, ата – баба салып берген түзу жолмен жүруіне, ақыл ой – санасында басты тізгінді нық ұстауға бағыттау. Саналы да, ойшыл жасы болмаса, қандай елдің іргесі нық болады? Жастарға сенім артудың түпкі тамыры ол осы ата – баба заманынан басталған болатын. Оған дәлел Мағжан Жұмабаевтың «Мен жастарға сенемін» туындысы.......
В настоящее время, в условиях очень быстрого развития техники ученые и просто исследователи должны наблюдать и правильно характеризовать явления, происходящие с материалами на микро-, субмикро- и атомном- уровнях. В этом им помогают простой визуальный осмотр, оптические приборы и электронные микроскопы с высокой разрешающей способностью, вплоть до 0,001мкм. Настоящая революция в электронной оптике началась в двадцатых годах двадцатого века. Все началось с идеи использования потомков частиц. Именно не одного электрона, а целые пучки. В связи с этим данная область получила широкую основу для развития виденья и изучения сверхмалых объектов. Для людей было нормой, что изображение объекта в науке есть не что иное, как поступление на глаз(или, если говорить о науке, на прибор) световых волн этого предмета(объекта). С помощью потоков электрон, возможно получать более четкие, а самое главное увеличенные во много раз объекты. Волновые свойства электронов не сильно отличаются от привычных световых или радио волн. Электроны ведут себя как настоящие частицы, обладают массой, траекторией движения, энергией и другими свойствами. На пример так ведут себя электроны в приборах типичного быта: телевизорах, электронных лампах, кинескопах и других бытовых устройств. Сам принцип ускорения электрона основан на действии известной силы, создаваемой полем (электрическим) образованным между электродами. Причем ускорение прямо пропорциональное силе и обратно пропорциональное его массе. При движении потоков электронов они эквивалентны электрическим токам, в связи, с чем взаимодействовать со сторонними магнитными полями. От сюда напрашивается вывод: электрические и магнитные поля, могут сильно влиять на скорость электронных частиц и их траектории. Поэтому именно эти поля управляют движением таких частиц(пучков частиц). На этой «почве» рождается область науки, называемая «электронная оптика» - изучающая траекторию движения электронных потоков, а так же расчетом элементов и устройств, которые создают необходимые для этого поля. «Электронная оптика»-малоизученный раздел физики. Но с совершенствованием компьютерных технологий, расширяются возможности и методы изучения, а также их упрощения. В связи с этим программа считается одной из немногих новых программ в данной предметной области. Объектом на протяжении всего дипломного проекта является электронная линза. И написание программы для подобного изучения существенно упрощает расчетную часть. Программа рассчитывает времяпролетные характеристики двумерной электронной линзы.....
Газдиева Белла Асланбекқызы – Ақмола облысы Целиноград ауданы Родина ауылдық округінің әкімі Биография
Газдиева Белла 1983 жылы Ақмола облысының Көкшетау қаласында дүниеге келген. Әкесі – құрылысшы, анасы – заңгер. 1999 жылы гуманитарлық гимназияны тәмамдап, Ш.Уәлиханов атындағы Көкшетау мемлекеттік университетінің филология факультетін бітірген. Мамандығы «Орыс тілі мен әдебиеті, ағылшын тілі».
Еңбек жолын Орыс тілі мен әдебиеті кафедрасында зертханашы болып бастап, 2004 – 2008 жылдары Ш.Уәлиханов атындағы КМУ-дің аспирантурасында оқыды.
2011 жылы ассоциаланған профессор (доцент) атағын алады. 2009-2011 жылдары орыс филологиясы кафедрасында аға оқытушы болып жұмыс істеді....
1941 жылғы 22 маусым – тарихта мәңгі қалатын қасіретті күн. Жетпіс бір жыл бұрын осы күні Ұлы отан соғысы басталды. Таң қылаң бере фашистік Германия Кеңес Одағына тұтқиылдан шабуыл жасады. Кеше ғана мектеп партасында қалам ұстап отырған оқушылар мен студенттер қаламдарын қаруға ауыстырып, қан майданға аттанды. Соғысты бірінші болып қарсы алғандардың қатарында Кеңес Одағының батыс шебін күзеткен ондаған мың адам қазақстандық шекарашылар болды. Атақты Брест гарнизонының өзінде 1941 жылдың көктемінде біздің 3 мыңдай жерлесіміз қызмет еткен, шілде айында олардың көпшілігі әскерден елге қайтарылуы керек болған. Бірақ жаудың шабуылы олардың бұл жоспарларын күл-талқан етті. Соғыс өрті ішке қарай тез еніп, Брест қамалының тірі қалған қорғаушылары партизандар қозғалысына қосылды. Олардың қатарында 190 қазақстандық болған және олардың көбісінің сүйегі сол беларусь жерінде қалып қалған. Соғыс кенеттен басталғанымен, Қазақстан, бүкіл Кеңес Одағы сияқты алғашқы күннен-ақ жұдырықтай жұмылып, бір адамдай қызмет етті. Республиканың түкпір-түкпірінен әскери комиссариаттарға еріктілер ағылды. 1939 жылдың дерегі бойынша, біздің республикамызда 6,2 миллион адам тұрып жатқан. Соғыс жылдары Кеңес Армиясының қатарына 1 миллион 200 мың қазақ шақырылған. ......
Ешкім де, ешнәрсе де ұмытылмақ емес! Соғыс – күйретуші күш! Дәл солай! Барды жоқ ететін, тауды жер ететін. Жер бетіндегі тіршілік атаулының бәрін жалмап жұтатын ажал. Сол қанды кезеңді еске түсіріп, елестететін газет-журнал матералдары немесе радиотелехабарлар, кинолар аталар ерлігін мақтаныш тұта бізге жеткізді. Иә, содан бері жарты ғасырдан астам уақыт өтсе де, ешнәрсе де ұмытылған жоқ. Ұлы Отан соғысы... Бұл сол кездегі кеңес халқының ержүректілігі мен төзімділіктерін паш ететін, тарихта мәңгі қалатын күн. Бұл күнді соғыстың алғы шептерінде қайсарлықпен шайқас жүргізіп, ерліктің сан үлгісін көрсеткен ардагерлер тойлайды. Неменеңе жетістің бала батыр, Қариялар азайып бара жатыр Бірі мініп келместің кемесіне, Бірі күтіп, әнеки, жағада тұр, - деп тебіренген Мұқағали мұңында жұмырбасты пенде үшін теңдессіз құндылық ұрпақаралық қимастық, сыйластық сезімдері мөлдіреп тұр. Қариялар азайып бара жатқанын әсіресе олардың ортасында Ұлы Отан соғысынан аман орталған ақсақалдарымыздың қарасы жыл санап азайып барады емес пе?! Солардың жанымен, қанымен, терімен, көз жасымен, күшімен, ісімен, ерлігімен, атаның туын жықпай, ананың намысы үшін туған жердің топырағын жауға таптатпай, еңіреп жүріп жауды жеңіп, тауын шағып, туын жағап, жеңістің таңбасын басқан күн – Жеңіс күні. Бұл күннің толғағы ашшы болса да, туғаны бар халқы үшін қуаныш болған күн. Сондықтан да бұл Ұлы мереке.......
