Ниет һәм құлқы бөлек әр адамның
Әй, нұржан, мұнан басқа жоқ табарың.
Мұнәжәт һәр нақылдан жазып қара,
Қалпына лайық етіп замананың.
Жаңбыр жаумай.....

Қазағым, таянды ғой қылта мойын,
Жер, мал кетіп, бос қалды біздің қойын.
Қарашы өзіңе өзің көз жүгіртіп,
Жараспас бұдан былай күлкі-ойын.
Жетті енді қам жер мезгіл, жатпа бекер,
Ойламау келешекті түпке жетер.
Надандық қоршап алған тұс-тұс жақтан,
Жан қорқып, дене тітіреп........

Айран берген, құрт берген,
Шелек-шелек сүт берген,
Айтыңдаршы балалар,
Бұл қандай мал, кім білген?

Сиыр

Басында мүйізі бар,
Үстінде киізі бар.

Сиыр

Өзінше ноян
Қорқақ кім?

Қоян

Құлжанова Назипа Сағызбайқызы ХХ ғасырдың басында өз халқын ілімге, мәдениетке шақырып, жаңалықтың жаршысы болған халқымыздың көрнекті ағартушысы, алғашқы мектепке дейінгі тәрбие мен оқытудың негізін қалаған тұңғыш педагог, әрі – журналист-публицист.

Н. Сағызбайқызы 1888 жылы Торғай облысы, Жангелдин ауданында қазіргі «Торғай» кеншары жерінде дүниеге келген. Балалық шағы қазақ ауылында, еңбекші бұқараның ортасында өткен. Ол Торғай.......

Жанымыз кейде жаурап тоңса-дағы,
Өмірде қиындыққа жеңілмейік.
Тағдырың тастай қатты болса-дағы,
Жас достар суицидке берілмейік.
Кездессе кедергілер жасымағын,
Тәңірдің пендесін......

Алқынамын, басылмайды арыным,
Тау селінде екпін қайрат, сарыным.
Жарлы-жалшы, жақыбайды жарылқау -
Жандағы ауру, жүректегі жалыным.
Егер салсам қос өкпеден тепкіні,
Елең емес тау жақпары, тек тұры.
Жау жапырар, көк.....

Санасында жан емессің аз ілім,
Ханшайым ең бойында бар назы мың.
Ең əуелі сендей сұлу бикештің,
Қазақ қызы болғанына.....

Құман от ңасында,
Жүген ат басында.
От басынан құманды алыс тастасын ба?
Ат басынан жүгенін ап, ноқта салсын ба?

Қызыл сиялы қалам сенде,
Көк сиялы қалам менде.
Қызыл сиялы ол алты теңге,
Көк сиялысы ол жарты теңге.