Анасы турмеде отырған баласына былай хат жазыпты:
-"Балам сен кеткелi уй шаруашылығына жалғыз өзiм улгермей журмiн, картошкалар да қазылмады әлi..."-деп хат жазып жiберiптi.
Хатты оқыған баласы анасына:
"Бау-бақшаны қазба, ол жерге мен ұрлаған......

Менің Отаным - экономикасын, мәдениетін, ғылымын, зияттылығын, демократиясын, құқығын, дамуының мақсатын биік шыңдарға жеткізуге ұмтылған және осы ұмтылысын дүние жүзі таныған және мойындаған ұлы кемеңгерлер мен батырлар құрған мемлекет –Қазақстан.

Төрт мұхиттың арғы жағында Қазақстан - жері кең байтақ,халқы бауырмашыл....

Ертеде бір байдың жалғыз баласы жылқы бағып жүрсе, бір адам келіп:
- Балам! Бір үйір жылқы берсең, мен саған үш ауыз насихат сөз үйретейін, - депті. Бала тұрып:
- Құп! Берейін, үйретіңіз, - дейді. Әлгі кісі:
- Балам! Суын ішкен құдыққа түкірме, ертеңгі асты тастама, оң қолың төбелес бастаса, сол қолың арашашы болсын, - дейді. Бала бір үйір жылқы береді. Әлгі адам жылқыны айдап өз жөніне.......

Бәлкім білетін де шығармын, тек мойындағым келмес...бірақ неге??? Тағы да әдеттегі бір «жалп етпе» махаббатым деп алданғым келмейтін болар...
Жалғыздықтан, тосудан жалығып барамын... Бірақ, екінші бір бейтаныс жанға кеудемнің.......

Мінген Шанаға да,
Танаға да
Анау бала-қара бала.

Мен бақшаның қарбызын жинадым,
Алмагүл алма үзіп жинады,
Жоламан таудың жалбызын жинады.

Жаз келіп жайды құлаш халайыққа,
Өлшейік ғибрат көзбен қарайық та.
Жадырап жазылды жан қысылғаннан,
Дәулетке хақтың берген қанайық та
Бәрі әзір, бәрі....

Асқар таудай әкешім,
Бұлақ болып ағып келесің.
Ешкім сендей бола алмас,
Қамқоршым менің жан әкем.

Мен Астанадан алыста жатқан ауыл мектебінің 8-ші сынып оқушысымын. Тәуелсіздіктен кейін өмірге келдім. Әйтсе де менің келешегіме үлкен жол ашқан тәуелсіздіктің жөні бөлек. Біздің ата-бабаларымыз «Егемен болмай ел болмас, етектен кесіп жең болмас» деген екен. Осы тәуелсіздікке дейін қазақ жерінде еркіндікті аңсаған 300-ге таяу ұлт-азаттық көтерілістері болыпты.

Мен тарихи кітаптарды көп оқимын. Сол кезде.....

Баяғыда Зерделі дейтін шешен, білгір адам болыпты. Бір күні Зерделі бір топ жолдастарымен жиһан кезіп келе жатып, бір қарияға кездесіпті. Сәлемдесіп, жөн біліскеннен кейін қария Зерделіге:
- Әкең Қазақбайды білуші едім. Үш түрлі бала туады: бір бала әкесінен өте туады, бір бала әкесіне жете туады, енді бір бала бар, ол кері кете туады. Сен соның қайсысы боласың? - деп сұрапты.
- Ата, өте туған бала боларымды алдағы өмірім білер, кері кете тудым ғой деп білем, - депті. Қария тағы бір сұрақ беріпті.
- Балам, өтірік пен шындықтың арасын өлшедің бе? - депті.
- Өлшедім өтірік пен шынның арасы төрт-ақ елі, - деп, бала оң қолының төрт саусағымен көз бен кұлақтың аралығын басыпты.
Қария:
- Балам, ақыл кімнен шығады, асыл неден шығады, қанат неден шығады....