Уақыттың қанатынан
Қаймығады қара тұман.
Шаттыққа бастаған асқақ ән
Шақырады жер мен көктің арасын.

Қайырмасы:

"Кел, кел!" дейді қолын бұлғап,
Дауыстап дара......

Тағатымның ұрлатып кеудемнен гүлін.
Ынтық болғам өзіңе көргеннен, күнім.
Тұнып жатқан мөп-мөлдір....

Тастай ауыр ақ сақам,
Ақ сақаммен жақсы атам.
Жақсы атқаным емес пе,
Ұлдарды зар қақсатам.

Тас,тас, тасбақа,
Асты-үстінде тас-тапа.
Келсін қасқа- асқа, ата,
Берші бата, досқа, ата.

Ақыл, Ғылым, Бақыт - үшеуі бір- бірінен артықшылығын салыстырып таласып сарапқа түсіпті. Сарапшылар оларға былай депті:
Бірінші Бақытқа: сен, тұрақсыз, опасызсың, орныңды таңдамай қонасың, қонғаныңды ісінтесің, тасытасың, ақырында бір күні лақтырып тастап кетесің. Ақылмен тізе қос, сонда көп жасайсың, - депті.
Екінші Ғылымға: дүниеде сенен күшті нәрсе жоқ, қара тасты қайнатасың, дүние жүзін жайнатасың, сақауды сайратасың, жоқты бар, бардан жоқ жасайсың, бар ғаламды өзіңе бағындырғың келеді, бағынбағанды демде.....

АБАЙДІЛДӘ – өткен ғасырдың елуінші жылдарында қабырғалы қаламгер М.Әуезовтің «Абай жолы» роман-эпопеясы жарыққа шығып, ел ішіне кеңінен насихаттала бастаған тұста өмірге....