Акпан кетті араз боп наурызбен,
Наурыз жүр жоғалған бағын іздеп.
Көктем жетті көрісіп, жанын үзген,
Қыс аттанды қоштасып.......

Жаңа қазақ, шала қазақ жас інім,
Алшысынан тұрды бүгін асығың.
Саған қарап ойландым да жасыдым.
Айырмаған азғыны мен асылын
Мына ғасыр, бәлкім, сенің ғасырың.
Мына ғасыр.....

Жанары бал-бұл жанып бір бозбала темір жол вокзалына қарай асығып келеді. Қолында қызыл гүл шоғы. Кырсыкканда кымыран іриді, демекші Москва-Актобе жүйрік пойызы да үш сағатқа кешігіп келмек. Бұлқынған жүрегін қоярға жер таппай безектеп, үш сағатты қалай өткізерін білмей дал болды. Вокзал жанындағы кафеде бір аяқ кофе алып, шеттегі үстелге жайғасқан оның есіне интернет арқылы танысқан Сымбаттың суреттегі әсем жүзі мен телефон арқылы естіген балдай тәтті сөздері орала ....

Я, құдайым оңдасын,
Еш жамандық болмасын.
Несібеміз нақ....

Жер бетінде мыңдаған мамандықтар бар. Солардың ішінде ұстаздықтың жөні бөлек. Менің ойымша ең қиын да, күрделі мамандықтардың бірі де - осы. Өйткені, қай м амандықтың иесі болмасын бәрі де өз ұстаздарынан үйреніп білім алады. Бізге ой-сана, тәлім-тәрбие, өнер- білім беретін ұстаздар қауымына.....

Адам ұғылы екі нәрседен: бірі - тән, бірі - жан. Ол екеуінің орталарында болған нәрселердің қайсысы жибили, қайсысы кәсиби - оны білмек керек. Ішсем, жесем демектің басы - жибили, ұйықтамақ та соған ұқсайды. Аз ба, көп пе, білсем екен, көрсем екен деген арзу, бұлардың да басы - жибили. Ақыл, ғылым - бұлар - кәсиби. Көзбенен көріп, құлақпен естіп, қолмен ұстап, тілмен татып, мұрынмен иіскеп, тыстағы дүниеден хабар алады. Ол хабарлардың ұнамдысы ұнамды қалпыменен, ұнамсызы ұнамсыз қалпыменен, әрнешік өз суретіменен көңілге түседі. Ол көңілге түсіруші бағанағы бес нәрседен өткен соң.......

Жүрек - теңіз, қызықтың бәрі - асыл тас,
Сол қызықсыз өмірде жүрек қалмас.
Жүректен қызу-қызба кете қалса,
Өзге тәннен еш қызық іс табылмас.
Достық, қастық, бар қызық....

Мен сәлем жазамын,
Қарағым қалқама.
Қайғыңнан азамын,
Барушы айта ма?
Күн бойы күтемін.....