«Егер сіз маған келген кезде жұдырығыңызды түйіп келсеңіз, − дейді Вудро Вильсон, онда мен де жұдырығымды түюім мүмкін. Ал егер «келіңіз екеуміз отырып оңаша сөйлесейік, егерде пікір қайшылығы болып жатса, қай жерден қате жібергенімізді түсінуге тырысайық» − десеңіз шынында да ақыр аяғында біздің қайшылықтарымыз.......

Махаббат үшiн бiр екен ессiз, естiң де,
Шын ғашықтарда болмайды екен ес мүлде.
Дәл мендей сенi сағына аңсап жалғанда,
Дәл мендей сенi сүймеген шығар ешкiм де.

Дәл мендей сенi сүймеген шығар ешбiр жан,
Өзiңдi iздеп тал түсте көше, кеш қырдан,
Мен қазiр, жаным, шайыр.....

Өзендер сияқты таулардың да аттары бар. Түрлері қандай болса, бұлардың аттары да сондай. Құсмұрынның мұрны қораздың тұмсығына ұқсас. Біздің ауылға жақын таудың аты — Қарабура. Оның өзі ашуланшақ жалбыр шуда қара бура сияқты. Екі өркеші дәу Қарабура мойнын созып, Айнабұлақтан су ішіп тұр. Тайменденің.....

Түндерде жалын боп өткен
біреуді жаным деп өпкен
сенің гүл еріндеріңнен
әйтеуір жерінбедім мен.
Жұттым да көзде.....

Аспантаудан асып көктің дерегі,
Аспан жаққа қашып кеткім келеді.
Айғайтастан дауыс салсам.....