Өзімнің ай десе аузы, күн десе көзі бар жалғыз қайынсіңлім бар. Қазақтың салт-дәстүріне сай есімін атамай, оған «Еркем» деп ат қойып алғанмын. Бойжетіп отырған сол қайынсіңлім бір күні тұрмысқа шықты. Келін етіп түсіріп алған жеріне қуғыншылардың бірі болып қайттым. Сонда құдалар жағы арада ай өтпей жатып, той жасайтындарын айтты. Мұны ата-енем естіген соң, бар бала-шағасын жинады. Сөзді бастаған қайынатам: «Өздерің білесіңдер, бүгінгі уақытта жетісіп отырған ешкім жоқ. Ағайынның бірінде бар, бірінде жоқ. Кейбірі жай сыртқы жүнін қомпайтып жүргеннің....
Тамақ жеуден алдын бет-қол жуылып, "Бисмил-ләһир рахманир рахим"-ді айтып бастаймыз. Ал егер ұмытып кеткен жағдайда, мына дұғаны оқысын: "Бисмилләһи фи аууалихи уа ахирихи" деп айтуы керек.....
Шарболатты суға сал, Қызып тұрған шағында! Елден ер боп тумасаң, Енші даулап қағынба. Бас құлықсыз құлаққа, Тез жүрмейді құнысқа. Жата берсе қынапта, Қылыш шіркін......