Керме иық далам, келем көсіліп,
Аяғым асты көк шалғын.
Төсіңнен текті өлең көшіріп,
Батыр бабамды еске алдым.

Көгімде менің қалықтап ұшқан,
Кереге қанат – қыран құс.
Шетінен – Шешен....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Иә мән фиссамаъи ъазамутуһу, иә мән филарзи айатуһу. Иә мән фи кулли шайин улайатуһу, иә мән фил арди ъажайибуһу. Иә мән фил жибали хаза инуһу, иә мән йубди ул халқа самма йуъи дуъу.....

Кел, ағатай, сырласалық, ойласалық аз уақыт
Шабыт отын жаққандардың бірі сенсің маздатып.
Ара-тұра намысыңның желмаясын боздатып,
Ойларыңды ұлы Әуезов ойларына қоздатып,
Тірлігіңе және содан тапқан жоқсың аз бақыт.
Қай кезде де айтылады.....

Кетпе дегенде
Ептеп өлеңге
Құлақ салмадың неліктен

Дастаным әнім
Басқаның бағын
Жұмақ санадың.....

Күнді уақыт итеріп
Көк жиектен асырса,
Көлеңке басын көтеріп,
Алысты көзден жасырса
Сонда көңілім....

Қайнаған қалың байлық Қарағанды,
Маңына жайып отыр миллион жанды
Байқасаң Қара алтынды кенін көріп,
Маңызы табысының өте мәнді.

Күн сайын мың сан тонна көмір беріп
Үйілген маяланып.....