Көп адам жүретін мекемеде тақтайшаға «дәретхана» деп жазып, мүлдем басқа есікке іліп қою керек. Бұл қызметкерлердің бөлмеден көп шыға бермейтін жері болса жақсы, тақтайша көбірек ілініп тұрады, ал қызметкерлер жүгіріп кіріп, таңғалып атып шығып жатқан адамдарға өздері де таңғала қарайды. Бірнеше жол көрсететін сілтеме-тақтайша болғанда қызығырақ болады. «Дәретхана» жазуының орнына «Асхана» деп жазуға болады. Екі жағдайда да жұмыскерлердің олай емес екенін бірнеше рет түсіндіруге тура келеді.

Бір қарт ұста күні-түні тынбай іс соғып отырады екен. Оған көрші, заманындағы бір зор бай, Броун дегеннің баласы ойнап жүріп қызыққа күнде ұстаға келіп, іс соққанына қарап тұрады екен. Бір күні ұста мырзаға айтты:

— Төрем, қарап тұрғанша, тым болмаса, шеге соғуды үйренсейші, кім біледі, бір күндерде сол өнердің де керегі болар. Бала нем кетеді деп, күнде мазаққа шеге соғып жүріп, бірнеше күнде жақсы.....

Ана тілім, дана тілім ол менің,
Сол арқылы суреттеймін шежіренің өрнегін.
Дағдарысқа ұшыраса ол егер
Онда менің сол мезетте демім тоқтап , өлгенім!

Ғасырлардың қойнауынан сыр тартқан,
Ана тілім – таусылмайтын жыр, дастан.
Ана тілім – салт-дәстүрім....

Гүлім гүлге қарап күлімдеді,
Көгілдір гүлге қонған аралар гуілдеді.

Жеңеше,
Сіз білесіз бе?
Ағам сізді біздің үйге әкелерде,
Бақытқа қадам басып жетелерде,
Мен қарсы болғам
Ең жаманы пенденің деп ойлағам.
Болар бәлкім келіні үйдің ең жаман.
Мүмкін болар қызғаншақта сараңда,
Өзі үшін қу айлакер....