Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «Ана» сөзінің астарында теңіз сияқты терең ой жатыр. Ана-әрбір адам баласы үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. Адамзат баласы алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. «Анаңды Меккеге үш арқалап апарсаңда, қарызыңды өтей алмайсың» деп бекер айтпаған.......

Бізді дүниеге алып келген – Ана. Әлемде ананың алақанынан артық аялы, жылы, жұмсақ еш нәрсе жоқ. Бізді еркелетіп, түн ұйқысын төрт бөліп, шырылдасақ тербетіп, әлдилеген ол - ана. Дүниедегі ең ұлы сезім сенің - анаң. Адамның дұшпаны мен досының кешірмейтін қателігін тек......

Әкешім ардақтым,

Еркелетеді мені

Қамқоршым менің

Қуантамын сені

Анашымды тыңдаймын

Кір жуып, үй жинаймын

Сабағымды оқимын

Кілең бестік аламын.

Мен үшін не керек,

Бәрін іздеп табасың.

Айналайын анашым

Жұмысыңа барасың,

Қайтып мені көргенде,

Шын сағынып қаласың.

Жаз дидарлы жас ана,
Жаныңды тос әр күйге.
Жасара түс, жасара,
Бөбегінді әлдиле.
Қыз жырлайды.....