Мен онымен 2011 жылы тамыз айында таныстым.Шынымды айтсам,оны бұрыннан танитынмын.Тек жақын араласпайтынбыз.Екеумиз ұялы телефон арқылы,агент арқылы сөйлесіп жүрдік.Ол мені "аппақ қарындасым" дейтін.Мен де оны "аға" ретінде сыйлайтынмын.Осылайша "ағалы-қарындастай" боп араласып кеттік.Бір-бірімізден ештеме жасырмайтынбыз.Көп ұрсып қала беретін едік.Кішкентай нәрсеге таласып қалатынбыз.Ол менен екі жас үлкен болса да,тура кішкентай бала сияқты еді.Көшеде көріп қалсақ та,қырылып қала беретін едік.Бір үйдің балаларындай болатынбыз.Оға н "ағам" деп еркелейтін едім.Сол күндер қызық еді.
Бірде ол мені "аппақ қарындасым" демейтін болды. Менімен де бұрынғыдай сөйлеспейтін болды.Мен оған "неге мени қарындасым демейтин болдың?" десем,ол ангимени баска жакка бурып жиберетин.Бір күні ол маған "Жеңешең болады" деди.
Төбемнен жай түскендей болды."Кім?" деп сұрадым,бірақ ол айтпады."Уақытында көресің" деді де қойды.Ал мен болсам,онша қуана қойған жоқпын.Себебі оны "қызғандым".Егер оның қызы болса,ол мени ,"қарындасын" ,умытып кетеди деп ойладым.(Мумкін соның өзі МАХАББАТ шығар) Муным арине "балалық" қой. Ол екеумиз сойлесип журдик.Біра қ ол менімен сөйлесіп отырғанда,жылап отырғанын байқайтынмын.Не болды деп сурасам,ештеме деп баска ангиме айтып кететин.Сонымен не керек,оның "женешең" деп жүргені - өзім болдым.Мен сол кезде бәрін түсіндім.Ол маған сүйетіндігін өзі айтуға батылы жетпей,құрбыларымнан айтып жіберіпті.

Алғашында сенбедім,бірақ артынан бәрін түсіндім.Онын мени суйетинин естигенде танкалганыммен,іштей қуандым.Себебі мен де оны унататын едим.Арада күндер өтіп жатты.Ол екеумиз сойлесе алмай журдик.Білмеймін,мүмкін,Бір-бірімізді жоғалтып алудан қорықтық- ау,шамасы!Бір-бірімізге қатты бауыр басып қалған едік.Ақыры мен оған бір мүмкіндік беруге бел будым......

Ел силарлық бағаң болмаса, елге аға болдым деме.

Бұл әңгімені маған біздің ауылдағы Нәсіп шешейдің аузынан жазып алған болатынмың. Біздің ауыл Жаңа қала деп аталады. Онда қырық – елу шақты үй бар, - деп бастады Нәсіп шешей әңгімесің. Кешкұрым жастар көшеге шығып, ауыл шетіндегі көл жағасында ән салатынбыз. Менің ең жақын достарымның бірі Ерке еді. Ерке бір күні маған:
- Нәсіп, саған бір нәрсе айтсам, ешкімге айтпайсың ба? – деді.
- Жоқ, де дім. Ол қойнынан бір парақ қағаз алып, қолыма ұстатты. Қағазды ашсам Еркеге жазылған “ғашық хат” екен. Мен қатты таңғалдым:
- Мәссаған, хат жазған кәдімгі 11 сыныпта оқитын сұлу жігіт, барлық қыздың арманы болған Асан ба? – дедім.
- Иә, деді Ерке жүзі бал – бұл жанып.
Сөйтіп, Ерке Асанмен дос болып жүрді. Бәрі бұл екі ғашыққа сүйсініп, қызығатын. Екеу кешке көшегі шығып, табиғатта серуендейді, сырласады. Болашақты армандайтын ол бірде “біз келешекте неше сәби сүйетінімізді де ойластырып қойдық” дегені. Мен қызығып “нешеу?” дедім. Ол “он” деп барлық саусағын көрсетті. Екеуміз мәз болысып күлдік. Осылый ең қызықты да бақытты күндер зымырап өтіп жатты.
Бір күні Асанның сыныбына басқа қаладан Нағима атты бір қыз оқуға келді. Қалада өскен қыз өте еркін еді. Үнемі Асанның қасынан қалмайтың.
8 – наурыз болаттын. Мектепте би кеші болды. Асан Ерекмен биледі. Бәріміз екі жұпқа қызыға қарап тұрып қалдық. Сол кеште Асан мерекемен құттықтап, Еркеге әдемі сағат сыйға тартқан. Би кеші аяқталып, үйімізге тарап бара жатқанбыз. Бір кезде “ Асан, бері келші” деген Нағиманың дауысын естідік. Бәріміз таңырқап, жалт қарастық. Асан “мен қазір” деп жүгіріп кетті. Аз уақыттан соң қайтып келіп:
- Кшірініздер мен Нағиманы үйіне апарып тастайын. Қасым, сен қыздарды үйлеріне жеткізіп саларсың, - деді де кетіп қалды.....

1. ВЫНОСЛИВОСТЬ
1.1. Выносливость нужна каждому
Выносливость является общим свойством организма человека, которое находит конкретное проявление в трудовой, спортивной и боевой деятельности.
Время, в которое мы живем, требует от всех нас высокой работоспособности, энергии, четкости, инициативности — качества, для воспитания которых вряд ли можно обойтись без физической культуры. В наши дни особенно необходимы твердость характера, решимость, мобилизация волевых усилий, сознательная активность, направленная на изменение внешнего мира и себя. В сегодняшней жизни героями станут не слабые, безвольные хлюпики и не обыватели с душой, запроданной дьяволу стяжательства и вещизма. Перестройку осуществят люди сильные, закаленные, творческие, мужественно преодолевающие неизбежные, к сожалению, невзгоды и лишения, смело выступающие против сил социального зла, за реализацию сегодняшних наших планов.
Физическая культура, спорт могут и должны стать эффективным средством воспитания и самовоспитания таких людей.
Для конца XX в. характерно резкое возрастание психологической нагрузки на человека, что предъявляет повышенные требования к его физиологическим функциям и является одной из причин переутомления. У космонавта, например, выходящего в открытый космос, пульс достигает 200 уд/мин. Примерно такова же частота сердечных сокращений у режиссера телевидения, ведущего прямую передачу в эфир. Оператор ЭВМ через 2—3 ч интенсивного диалога с «электронным мозгом» перестает быть равным партнером машине. Ритм современного производства настолько возрос, что человеку становится трудно поспевать за ним......

Ақыл мидан қайнап шыққаны дұрыс.

"Махаббатсыз өмір - бос" - деп Абай атамыз тегін айтпаған гой... Менің өмірімде де әрине сол ғажайып сезім болды. Ол сезім сол кезде жауапсыз әрі мені іштей қинасада мен осы сезімді бастан кешіргенім үшін тағдырыма ризамын. Ол жанды осыдан 3 жыл бұрын кездестірдім мен сүйгеніммен мені сүйген жоқ. Оны іштей сезініп білетінмін. Біз жүрдік жылға жақын араластық сүймесе деп оған өз махаббатымды сыйладым және барлық сөздеріне де істеріне де көндіктім. Тіпті менімен қатар басқа қызға барып жүрсе де (әрине маған айтқан жоқ онысын) бірақ іштей кез келген әйел адамзаты сезеді ғой ешнәрсе білмегендей жүре бердім. Ойлап отқан шығарсыздар намыссыз деп жо - жоқ тек мен ол адамның қасында болғым келді махаббат жылылық сыйлағым келді.

Мені алдады пайдаланды деп айтпаймын әр жасаған іс әрекетеріме толықтай жауап бере аламын. Өзіңді жігіт алдап не колданып жүрсе кез келген қыз сезіді гой, және оған еш өкпем жоқ. Мен тек үмітпен бір күні ол жігітте де сез ім оянады деумен өзімді өзім жұбаттым. Қыдырды , ішті, кетіп қалды, қайтып келді. Міне солай бір жылға жақын уақыт өтті, ал мен болсам ол жанға әр түн бойы өлең шығарып смс жазып оған уақытта беріп еркіндіктіде бердім. Тергеген де сынағанда кетіп қалған кезі жалынған да жокпын. Тек күттім үндемедім ауырған сәттері не қиналған сәттері ол адамның жанынан бірінші болып табылатын едім.......

Адамзат тарихында айрықша орын алатын Ұлы Отан соғысының аяқталғанына 71 жыл толғалы отыр. Ұлы Отан соғысы! Ұлы Жеңіс! Осы екі сөз бір-бірінен ажырағысыз. Қазір кім қалай десе де Кеңес Одағы бақайшағына дейін қаруланған фашистік Германияны тізе бүктіріп,тек өздерін ғана емес бүкіл әлемді құлдық бұғаудан құтқарып қалды. Ұлы Жеңіс бізге оңайға түскен жоқ. Оған 35 миллиондай адам қатысып, соның 20 миллионнан астамы опат болды.Қазақстандықтар бұл сында қаһармандық көрсетті. Кеңес әскері шайқастың алғашқы күндері тәулігіне 24 мыңдай адамнан ажырап отырды. Сөйтіп алты ай ішінде шығын 3 миллион 138 мыңға жетті.
Офицерлер құрамы Қазақстанда даярланған кадрлар есебінен толықтырылып отырылды. Елімізге уақытша көшірілген оқу орындары түлектерін қоса есептегенде орта есеппен 60 мыңдай офицер мен 25 мыңдай сержант бізде,әзірленіп шықты. Елімізде 12 атқыштар дивизиясы,7 атқыштар бригадасы мен 4 атты әскерлер дивизиясы жасақталды. Сондай-ақ 2 артиллерия,4 миномет, 3 авиаполк,14 арнаулы батальон мен рота құрылған.
Соғыс жылдары майданға 13131 жүк автокөлігі,мыңға тарта жеңіл мәшине, 1538 шынжыр табанды трактор,110428 сәйгүлік және 16125 жүк тартатын аттар жіберілді. Қазақстандықтар тылда да аянбай еңбек етті. «Бәрі де майдан үшін,Жеңіс үшін» деп күні-түні жұмыс істеген тыл еңбеккерлері бүкілхалықтық қорғаныс қорына 4 миллиард сомнан астам қаржы аударған. Алғы шепке 1600 вагон сәлемдеме мен сый -сияпат жіберген......

Тұғыры биік, Тәуелсіз елім - Қазақстан Қазақ тарихы – XIV-XV ғасырлардағы Керей мен Жәнібектің қазақ халқының саяси бытыраңқылығын жойып, мемлекет құруынан бастау алады. Ата – бабаларымыздың төккен маңдай терінің, еткен еңбегінің арқасында бүгінге жетіп отырмыз. Бұрынғы зиялы қауым өкілдері қалың бұқараның санасын оятты, қиындыққа қарсы күрес тәжірибесін молайтты, саяси аренада қазақ елін танытты . 1986 жылы жалынды жастарымыз да тәуелсіздік жолында құрбан болып кеңестік билікке қарсы шықты. Әміршіл – әкімшіл жүйеге қарсы шыққан жастардың демократиялық қозғалысы жеңіліске ұшырағанымен, қазақ жастары нағыз жігерді, бостандықты, нағыз тәуелсіздік жолындағы күресті көрсете білді. Таусылмас күш–жігердің, сарқылмас ерліктің арқасында 1991 жылы 16 желтоқсанда Тәңір сыйлаған тіуелсіздігімізге қол жеткіздік. Тәуелсіздігімізге жету үшін көзсіз ерлік жасап, өз күшімізді сарп еттік. Жас мемлекет алдында үлкен жауапкершілік тұрды. Бірақ қазақ елі аз уақыт ішінде гүлденіп, тамырын тереңге жая білді. Өсіп-өркендеу үшін тың жобалар мен ауқымды идеялар жүзеге асырылды. Қазақ елі көзді ашып жұмғанша өз еңсесін тіктеп үлгерді. Жүз отыз ұлт пен ұлыстың басын бір шаңырақ астына біріктіріп, бірлік пен ауызбіршілікте өмір сүруде. «Шешен - сөз бастайды, көсем – қол бастайды» демекші, қазақ елінің көсемі бола білген Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев кемелді келешегімізді ауқымды идеялармен өрнектеп, бағыт-бағдарымызды анықтап берді. Елбасымыз әр кезеңде келешекке үлкен мақсат қойып, көптеген міндеттер жүктеді. Бұл ауыр жүкті көтеру жастарға да міндеттелді. Болашаққа қадам басар алдында жастардың рөлі зор еді. «Қазақстан – 2030», «Қазақстан – 2050», «Нұрлы жол, «Болашақ» бағдарламалары ел дамуына елеулі үлес қосып, бойыңа – қуат, ойыңа – қанат бітіргендей болады. Қазірде елеулі жұмыстың нәтижесінде бүкіл әлем Қазақстанды мойындап отыр. Жаһандану заманында алпауыт елдермен іргелес, тереземіз тең, бәсекелес болып отырған жайымыз бар. Осының бәрі – «Нұр аға» деп құрметтейтін Елбасы Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтің кемеңгер саясаты мен кемелді идеяларының арқасы. Елбасын бүкіл қазақ елі, тіпті бүкіл әлем зиялылары мойындаған. ......

Өткен заманда бір бай болыпты, ол бір перзентке зар болыпты, етек жеңін сыдырып, әулие қоймай қыдырып, бір бала сұрап алыпты Бай бір күні жылқысын суаруға көлге құлатса, көлдің ішінде бір қып-қызыл өкпе жүзіп жүр екен. Байдың айдап келген жылқылары көлдегі жүзіп жүрген өкпеден үркіп, суға жуымайды. Әлгі жерде бай жылқыларын иіріп, құрықтап қанша айдаса да, суға жаба алмайды.

Сол кезде бай тұрып судағы жүзіп жүрген өкпені құрықпен тартып кетеді. Өкпе суға батып кетеді де, әлдене уақыттан соң жалмауыз кемпір болып судан шығады да, байдың жағасынан ала кетеді. Байдың көзі алақандай болып, қорқып кетеді. Бай жалмауыз кемпірге:

—Ат басындай алтын берейін, қоя бер,—дейді.
Жалмауыз кемпір жібермейді......