Жолға шықтым бір жым-жырт түнде жалғыз, Тастақ жол жарқырайды буға амалсыз. Елсіз жер тұрғандай боп хаққа мүлгіп, Сөйлесіп ымдасқандай көкте жұлдыз. Мен көрдім көктің ғажап жасалғанын, Жер ұйықтап, көкшіл шықпен бу алғанын, Менің не мұнша қапа.....
Көз байлауға қамданды кешкі дала, Қарақоңыр түске енді ескі қала. Жасанды шам көшеге сән бергенмен, Бар жарығы аспанның өшті жаңа. Жарқырайды қайтадан.....